...मराठी - प्रेमाच्या कामधुंद गोष्टी ... Marathi Adult Stori

[Fuck_Me]

ते वयचं असं असतं
भाग तिसरा
कामक्रीडेत अडथळा आल्यानंतर प्रत्येकालाच राग येतो, मीही त्याला अपवाद नव्हतो. आत्ता कोठे सुरुवात झाली होती तर झालाच निर्माण अडथळा. कोणीतरी दरवाजा उघडण्यास लवकर जाणे आवश्यक होते. मी आणखी माझी कपडे काढली नव्हती, त्यांचीही फक्त चड्डी व पँटच काढली गेली होती.

त्यांच्या पँटला बराच चिक लागला होता व तो ठळक दिसत होता, पण इतक्या त्वरेने त्यांचा ड्रेस बदलणेही शक्य नव्हते. चड्डीची अवस्था तर न सांगितलेलीच बरी, चिकाने ती पूर्ण पांढरी, डागाळलेली झाली होती ती. गडबडीत काय करावे ते सुचेना. मी पटकन त्यांचा रुमाल टेबलावरून उचलला व झटकन त्यांची पुच्ची व्यवस्थित कोरडी केली. त्यांची पुच्ची पूर्ण उत्तेजित झाली होती, तिचा मांसल भाग वर उठला होता. मला इतक्या दिवस वाटायचे की, फक्त मुलांचाच बुल्ला उठतो, कडक होतो. पण तो गैरसमज आज पुराव्यानिशी दूर झाला. शेवटी त्यांची तीच पँट चड्डी विना घालायचे ठरले. तेव्हा त्या म्हणाल्या,

" अरे माझी पँट घालायला मदत कर, घे लवकर वर तिला "

तशी मी त्यांची पँट वर घेतली, त्यांनी तिची नाडी बांधायला सुरूवात केली. तोपर्यंत मी त्यांचा टॉपचा बॉलशेजारील भाग व्यवस्थित केला. त्याचं सारं काही झालं, त्यासरशी मी त्यांना अलगद उचलून खाली उभा केले. त्या माझ्यापासून दोन तीन पावले दूर गेल्या व मला म्हणाल्या,

" अरे नीट बघून सांग, माझी पुच्ची वरून दिसतेय का ....? चड्डी घातली नाही म्हणून विचारतेय "

" तुमची पँट गडद रंगाची असल्यामुळे, तसेच पुच्चीवरील केसं काढल्यामुळे तिचं अस्तित्व नाही येत जाणऊन . पण पुच्चीच्या बोळातून पाणी गाळण्याची जास्त शक्यता आहे, त्यामुळे पँटचे कापड पुच्चीच्या त्वचेला चिकटण्याची भीती आहे. त्याला सांभाळा म्हणजे झालं "

असे म्हणत मी त्यांच्या पुच्चीवर चिकटलेले कापड चिमटीत घेऊन जरा पुढच्या बाजूला ओढले व दरवाजा उघडण्यास गेलो. मी तेथपर्यंत जात जात माझे कपडे व्यवस्थित केले, त्याला जास्त वेळ लागला नाही. दरवाजा उघडला तर समोर शिपाई उभा होता. तसा तो मला तेथे बघून दचकलाच व मला म्हणाला,

" काय मग साहेब इकडे कुठे वाट चुकली ....? "

" काय राव, रोजच आम्ही इकडे येतो, पण असा तिरकस प्रश्न आजच विचारण्यामागचं प्रयोजन नाही माझ्या लक्षात आलं "

" तसं इतकं मनावर घेऊ नकोस रे तू. सगळ्या कॉलेजमधील मुलं गावाला गेली असताना तू कसा काय गेला नाही याचं आश्चर्य वाटलं. बाकी काही नाही "

" मी मागच्याच आठवड्यात गावाला गेलो होतो, म्हणून नाही गेलो आता. रूमवर करमेना म्हणून कॉलेजच्या स्टडी रुममद्धे अभ्यास करण्यास आलो होतो, पण तेथे जात असताना रसायनाच्या शिक्षिका भेटल्या. त्यांचे प्रोजेक्टचे काही काम होते व ते लवकरात लवकर पूर्ण करायचे होते, मग बोलावले त्यांनी मदत करायला. मला त्यांना नाही म्हणता आले नाही. तू तरी सांग शिक्षकांना नाही कसे म्हणायचे ....? "

मी न डगमगता थाप मारली.

" हो तुझे बरोबर आहे, आपण शिक्षकांना मदत केलीच पाहिजे. किंबहुना ते आपले कर्तव्यच आहे "

मी मारलेली थाप अगदी योग्य जागेवर बसली होती आणि तिचा परिणाम पण मला लागलीच जाणवू लागला होता.

" अरे आज रसायनाच्या शिक्षिकांनी दुपारचा चहा मागितला नाही. तो त्यांना पाहिजे का ते विचारण्यास मी आलो होतो "

" ठीक आहे. तुम्ही विचारता का मी विचारून सांगू "

" सांग तूच विचारून "

मी त्यांना विचारले तर त्यांनी नको म्हणून सांगितले. चहा द्यायला आल्यानंतर शिपायाला कपड्यावरचे चिकाचे डाग दिसतील हीच भीती त्यांना वाटत होती. शेवटी त्यांचेही बरोबरच होते, कारण त्या एक मुलगी होत्या. कोणीतरी म्हटले आहेच, मुलींचं आयुष्य म्हणजे एक पारदर्शक, स्वच्छ अशी काच असते. तिच्यावर उमटलेला साधा ओरखडाही अगदी स्पष्ट दिसतो.

तो शिपाई लागलीच निघून गेला, मी लगेच दरवाजा लावून घेतला. जेव्हा मी आत आलो, बघतोय तर काय त्या व्हाईट बोर्डवर पेनने काहीतरी लिहित होत्या. त्यांचेही बरोबरच होते, कदाचित तो शिपाई आत आला तर त्या काहीतरी शिकवत आहेत असे कमीत कमी दिसायला तरी हवे. मी त्यांच्याकडे बघून नाजूक हसलो व म्हणालो,

" तुम्ही पोरी फार चाप्टर बरं का. मनात तर सर्वकाही असतं, कुणीतरी आपल्याकडे सारखे बघावे, आपल्याला सर्वांपेक्षा जास्त भाव द्यावा. आणि कधी कोणी एकांतात भेटण्याचे निमंत्रण दिले तरी मनात असताना सुध्दा उगीच नको नको म्हणायचे, लाजायचे, तर रूमवर रोज त्याच्या नावाने पुच्चीत बोटं घालायची.

आता तुमचेच बघा ना, तुम्हाला असे व्हाईट बोर्ड जवळ बघून कोणीतरी म्हणेल का, की तुम्ही शिकवत नसून दुसरे काम करत आहात. अगदी कोणाला संशय सुध्दा येणार नाही की, येथे रासलीला चालली आहे. यालाच म्हणतात ना, 'मी नाही त्यातली आणि कडी लावा आतली' "

माझ्या बोलण्यावर त्या दिलखुलास हसल्या, त्यांना माझं बोलणं पटलं होतं. मी मुलींच्या एका नियमित सवयीची भांडेफोड केली होती असे म्हटले तर संयुक्तिक ठरेल.

" अरे चावट, तू एकदम चावट आहेस. तुझं मुलींकडे एवढं कसं रे बारीक लक्ष "

" चावट मी नाही, तर खऱ्या चावट तुम्ही सर्व मुली आहात. आम्ही मुलं बघा सगळं काही बिनधास्त बोलतो. एखादी मुलगी आवडली तर लाईन देते का असं बिनधास्त विचारतो.....शाळा चित्रपट तुम्ही बघितला असेलच की. पहिल्यांदा प्रपोज हे मुलंच करतात म्हटलं.

आणि बारीक लक्षाबाबतीत म्हणायचं झालं तर ते प्रत्येक गोष्टीत असतं. मग त्यात मुली आल्या, मुलं आली बाकी सर्वकाही आलचं "

मी बोलत बोलत त्यांना शाळेतील मुलींची सगळी माहिती पुरविली. त्यांचा स्वभाव कसा आहे, त्यांचा कुठला अवयव मनमोहक दिसतो, त्या कोणत्या ब्युटी पार्लर मद्धे जातात, कोणाचे कोणाबरोबर काय काय सुरु आहे, कोण कुठं राहत इत्यादी इत्यादी ....

" काय रे बाबा, तुला इतकी माहिती कशी. तुझी तर खालची मान कधी वर निघत नाही की रे. आमच्यापेक्षा खरा चावट व चाप्टर तर तूच आहेस की रे "

" याला म्हणतात बारीक लक्ष. वर्गात खाली मान जरी असली तरी प्रत्येकाकडे माझे लक्ष असते, अगदी त्यांच्या ओठांकडे बघून ते काय बोलतात हे मला समजते. प्रत्येक व्यक्ती कसा आहे हे समजण्यास त्याला बोलायची जरुरत आजीबात नसते, त्याच्याकडे थोडा वेळ शांत डोक्याने बघा, सर्वकाही तुम्हाला समजून जाईल. आणि विशेष म्हणजे हे समजण्याची कला प्रत्येकाला अवगत नसते तर ती विकसित करावी लागते "

" खरंच तू खूप चांगला आहेस रे, तुझ्या बोलण्याच्या प्रत्येक शब्दातून तुझ्यावर झालेले उच्च संस्कार, तुझं वाचनातील प्रभुत्व, हस्तगत केलेलं मानसशास्त्रातील उच्चकोटीच ज्ञान, तुझ्यातील तेज दिसते. आणि हे समजायला पण ज्ञानी असावे लागते बर का.

मुलीना पटवण्याची कला तर तुला खूप चांगली जमते रे. तू बोलत असताना वाटतं फक्त तुझ्याकडच बघत रहाव. हे घे माझं सर्वस्व मी तुला अर्पण करते......तुझी ओढ या आयुष्यात तरी कमी होणार नाही रे.....

एवढ तू सगळ्यांच सांगितलं मग सांग ना माझा कोठला अवयव चांगला दिसतो, तुला आवडतो "

" खर सांगायचं तर मुलगी उंच असली तर तिची पुच्ची उभट, लांबट आकाराची व कमी जाडीची असते, तीच उत्तम पुच्ची होय. तशाच पुच्चीची एका पुरूषाचे मन भरायला आवश्यकता असते. आणि मुलगी कमी उंचीची असेल तर तिची पुच्ची बारीक व पसरट असते. जर तिला पुरुषाला खुश करायचे असेल तर खूप व्यायाम करून आपले शरीर सुस्थितीत ठेवावे लागते, तिला नेहमीच आपली जाडी वाढण्याची भीती सतावत असते.

ज्या मुलीची पुच्ची पसरट आहे तिच्या पुच्चीचे बोळ पण पसरटच असते. मग बुल्ला त्यात घालताना जो घट्ट पणा आवश्यक असतो तो मिळत नाही. मग काय मज्जा थोडीच येणार. जी मज्जा, जे समाधान, जो आनंद बुल्ला पुच्चीत घातल्यावर मिळतो तो फक्त बॉल दाबून किंवा गांडीत बुल्ला घालून नाही मिळत.

तुमच्या बाबतीत सांगायचे तर तुमची उंचीही योग्य आहे व तुम्ही व्यायामही करता त्याचाच परिणाम म्हणून तुमची कंबर एकदम नितळ आहे. कंबरेपासून पुच्चीकडे जाणारे पीळदार खड्डे प्रत्येकाचेच मन मोहून घेतात. म्हणूनच तुमची पुच्ची बघण्याची इच्छा प्रत्येकालाच होते. मीही तुमच्या पुच्चीचा चाहता आहे, होती माझी पण इच्छा तिला बघण्याची.

तुमचा खालचा भाग सपाट आहे म्हणूनच बॉल अगदी स्पष्ट व आकाराने मोठे दिसतात. तुमचा प्रत्येक अवयव म्हणजे एक प्रकारची कमाल आहे, त्यामुळे तुमचा प्रत्येक अवयव चांगला दिसतो, मला आवडतो "

" एकदम खरं बोललास बघ तू. पण एका गोष्टीचं नवल वाटतं की, मुलींच्या शरीराची माहिती तुला जरा जास्तच आहे. अरे मुलीलासुध्दा इतकी माहिती लवकर नाही मिळत. तुझे आवांतर वाचन खूप छान आहे.

मला एक गोष्ट खटकते की, हे सर्वजण आपापल्या गुप्त अवयावावरील केस काढण्यासाठी एखाद्या क्रीमचा वापर का करतात. त्याच्यामुळे आजूबाजूची त्वचेचा रंग काळपट होतो रे. मग तो अवयव नाही दिसत चांगला.

अरे पूर्ण सगळी केसं काढण्यापेक्षा कात्रीन जास्त असलेली केसं काढली तरी काही फरक नाही पडत. केसं नसलेली पुच्ची म्हणजे दोन दगडाच्या मधील कपार वाटते आणि आकर्षण कमी होते.

मी तर म्हणते ' पुच्ची म्हणजे राणी आहे व केसं म्हणजे तिचं सिंहासन. मग तूच सांग आता, सिंहासनाशिवाय राणीला कोणीतरी राणी म्हणेल का .....? कोणीच नाही........म्हणूनच सांगते जी सिंहासनावर बसते तीच राणी असते '......पटतंय ना तुला "

त्याचं बोलणं सुसंगत होतं आणि ते मला पटलं पण म्हणूनच मी म्हणालो,

" होय. तुमचं बोलणं अगदी योग्यचं आहे. मी पण माझ्या बुल्ल्यावरची केसं कात्रीनेच काढतो "

असे म्हणत असताना सहज माझी नजर त्यांच्या पुच्चीकडे गेली. तेथून पाणी बाहेर येत होते व त्या चिकट द्रवाला समोरच कपडा चिकटू लागला होता. त्यांनी चड्डी घातली नव्हती याचाच हा परिणाम होता.

" अहो तो बघा समोरच कपडा नाही तेथे चिकटू लागला आहे "

असे म्हणत ती गोष्ट मी त्यांच्या नजरेस आणून दिली. त्यावर त्या म्हणाल्या,

" ये, तूच ये कर तो कपडा बाजूला. तुझ्या हाताच्या स्पर्शाला आसुसलीय रे माझी पुच्ची "

हा असा चान्स मी सोडणे तर शक्यच नव्हते. मी जावून अलगद तो कपडा पुढे ओढला व त्यांना म्हणालो,

" अहो आता साडेतीन वाजले आहेत, थोड्याच वेळाने आपल्याला जावे लागेल. तुमचा ड्रेस घाण झालेला आहे आणि विशेष म्हणजे तुम्हाला चड्डी आणखी घालायची आहे.तुमच्याकडे शिल्लक असेल तर या चड्डी व ड्रेस घालून.....आहे ना तुमच्याकडे शिल्लक "

" हो आहे. अरे वेड्या, माझ्या पर्स मध्दे नेहमी एक चड्डी शिल्लक ठेवलेली असते व आतमधील कपाटामध्दे दोन चड्ड्या आणि एक ड्रेस ठेवलेला असतो "

" अरे बापरे !! इतकं कशाला लागतं हो ....? "

त्या खाली मान घालून लाजून हसल्या व म्हणाल्या,

" तुला खरं सांगायला काही हरकत नाही, तुझ्यापासून काहीच लपवून ठेवण्याची इच्छा नाही म्हणून सांगते.

वर्गात शिकवत असताना मुलं माझ्याकडे जेव्हा बघतात, त्यांना एकदम कसतरी होत व त्यांचा बुल्ला पाणी सोडू लागतो. तुम्हाला इतकं होतं तर मला पण काहीतरी होत असेलच की, शेवटी मी पण एक तरुण मुलगी आहे. अरे बाबा, पहिले दोन दिवस पुच्चीतून इतके पाणी गळाले की चड्डी खूपच ओली झाली होती. त्यानंतर रूमवर जाईपर्यंत बदलण्यास चड्डीच नव्हती, मग काय दिवसभर बसताना इतकी अडचण आली की, तुला ते सांगू तरी कसं. म्हणून एक चड्डी पर्स मध्दे ठेवण्यास दुसऱ्या दिवशीपासून सुरूवात केली. तुमच्या वर्गावरचा तास संपला की आल्या आल्या अगोदर चड्डी बदलण्याचं काम मी करते.

नंतर नंतर तर काही मुलं तास संपल्यावर, दुपारच्या निवांत वेळी अडचण विचारण्यास येऊ लागली. ते अडचण विचारण्यास फक्त नावालाच यायचे, खरी गोष्ट तर वेगळीच असायची. त्यातले काही जण अडचण विचारताना माझ्याशी जवळीक करायचे. कोणी माझ्या हाताला स्पर्श करायचं, तर एखादा काहीतरी विचारायचा व बाकीचे माझ्या प्रत्येक अवयावाकडे एकदम टक लावून बघायचे. विद्यार्थी असल्यामुळे इतक्या शुल्लक गोष्टीकडे लक्ष देऊन त्यांना रागवणे पण योग्य नव्हते. मग काय 'आलीया भोगाशी असावे सादर'. पण त्याचा परिणाम व्हायचा तो झालाच, बदललेली चड्डी पण ओली व्हायला लागली. मग मी तीन जाड अशा चड्ड्या विकत घेतल्या, त्यातली एक पर्स मद्धे असते तर बाकीच्या आत असतात.

कधी कधी तर माझी खाज आवाक्याच्या बाहेर जायची, मग मात्र बाथरूममध्दे जाऊन पुच्चीत बोटं घालण्याशिवाय दुसरा पर्याय नव्हता "

" मी इतक्या दिवस फक्त पुस्तकातच वाचलं होतं की, मुलींची शारीरिक भूक ही मुलांपेक्षा नऊ पटीने जास्त असते. आज ते चांगलेच समजले....."

" हो रे तुझे अगदी बरोबर आहे. तू कुठल्याही मुलीची चड्डी नीट तपासून बघ तुला काय दिसते ते. तुला खालच्या बाजूला फिकट पांढरट डाग दिसेल, तो पुच्चीतून गळणारा चिक असतो "

माझे घड्याळाकडे लक्ष गेले, चार वाजत आले होते. आम्हाला लवकर आवरणे आवश्यक होते कारण साडेपाच वाजण्याच्या सुमारास शिपाई रूम बंद करण्यास येतो म्हणून सांगून गेला होता. मी लागलीच त्यांना म्हणालो,

" तुम्ही आत लवकर जा व कपडे बदलून या. नाहीतर नंतर शिपाई आल्यानंतर तुम्हाला आवरण्यास वेळ मिळणार नाही "

" तू पण चल ना आत, मला मदत कर कपडे बदलण्यास. तुला माझे शरीर पण बघायला मिळेल. आज तेवढ्यावरच भागवावे लागेल कारण वेळ खूप झाला आहे. इच्छा तर खूप काही करण्याची होती....जाऊ दे आता ते सर्व "

" यायला काही नाही पण जर अचानक कुणी दरवाजा वाजवला तर, समजा कुणी आले तर, उगीचचं नको ते घडेल. त्याबद्दलची मनात भीती दाटून आली आहे "

" अरे वेड्या, भिऊ नकोस रे इतका. या वेळेला माझ्याकडे कोणीच येत नाही, कारण ह्या वेळी मी शांत वाचत बसते. हे सर्व शिपायांना माहित आहे. मी त्यांना या वेळेला कोणालाच आतमध्दे न सोडण्याबद्दल सांगितले आहे, खूपच तातडीचे असेल तर ते फोन करतील. तू एकदम निश्चिंत राहा "

असे म्हणत त्या आतमद्धे जाऊ लागल्या, त्यांच्या त्या पाठमोऱ्या आकृतीकडे माझे लक्ष होतेच. त्या काय दिसत होत्या म्हणून सांगू , सर्वात जास्त माझे लक्ष त्यांच्या गांडीच्या मऊशार गोळ्यानकडे होते. ते जसे हलत होते तसा माझा बुल्ला पण कडक व्हायला सुरुवात झाली व माझी पावले नकळत आतील रूमकडे वळाली.

मी आत जाईपर्यंत त्यांनी एक चड्डी व ड्रेस बाहेर काढून ठेवला होता.

" अरे इकडे ये ना, एवढी पँटची नाडीची गाठ सोडून दे ना. गरबडीत जोरात बसली आहे, सुटता सुटत नाही रे ती "

मी त्यांच्याकडे मदत करण्यास जसा जसा जाऊ लागलो, तशी मनात एक प्रकारची भीती तर छातीत धड धड वाढली होती. मी कितीही खंबीर होण्याचा प्रयत्न केला तरी तो वाया चालला होता, पहिल्या वेळेस असेच होते.

त्यांनी त्यांचा टॉप वर घेतला तसा मी गाठ काढण्याच्या मार्गी लागलो, बराच प्रयत्न करत होतो पण गाठ काही सुटत नव्हती. घाबरलेल्या अवस्थेत त्यांच्याकडून गाठ इतकी जोरात बसली होती की, निघायचे नावच घेत नव्हती, दोन गाठी एकावर एक जोरात बसल्याचा हा परिणाम होता.

" हि गाठ काही निघत नाही. मला वाटत आता कापून काढण्याशिवाय दुसरा उपाय दिसत नाही "

" हो तसाच दिसतंय रे अगदी. मगा कोणीतरी आल्याच्या भीतीने स्वतःला वाचवण्यासाठी अंगात इतकं बळ संचारलं होतं की, त्याचं पर्यावसान या घटनेत झालं. ती बघ पलीकडे कात्री आहे, घे ती आणि टाक कापून ती नाडी.

नाडीच काय कितीही मिळते, रूमवर गेल्यानंतर घालीन नवीन मी.......लवकर काप, उशीर होतोय ..... "

त्याबरोबर मी शेजारची कात्री घेऊन एका झटक्यात नाडी कापली, तशी त्यांनी हळूच पँट काढली. ती पँट त्यांच्या पायातून मी बाजूला केली व शेजारी ठेऊन दिली. आत मद्धे चड्डी नव्हतीच त्यामुळे त्यांची पुच्ची उघडी पडली असती पण त्यांनी टॉप खाली सोडल्यामुळे दर्शनासाठी आणखी वाट पहावी लागणार होती.

त्यांनी काढण्यासाठी टॉप वर केला, मी लागलीच तो त्यांच्या हातातून काढून पँट ठेवलेल्या जागी ठेवून दिला. आता मात्र त्यांची पूर्ण शरीररचना माझ्या नजरेस पडत होती. अशा उभारलेल्या अवस्थेत प्रत्यक्ष विना कपड्याची मुलगी माझ्या प्रथमच दृष्टीस पडत होती. चालत असताना मुलीकडे माझी नेहमी नजर जायची पण त्यांच्या पुच्चीचा आकार त्या अवस्थेत कसा असेल याचा अंदाज मला कधीच आला नाही.

झोपल्याल्या अवस्थेत फिल्म मधून बऱ्याच मुली बघण्यात आल्या होत्या, आज उभारलेल्या अवस्थेत प्रत्यक्ष बघण्याची इच्छाही पूर्णत्वाला आली. खर सांगायचं तर उभारलेल्या अवस्थेत मुली कपड्यावरच चांगल्या दिसतात, नाहीतर उभारलेल्या पूर्ण नग्न अवस्थेत तो बारीक चीर असलेला थोडीशी जाडी असलेला अवयव नाही बघू वाटत.

आता त्यांच्या अंगावर फक्त ब्रेशरच होते. माझ्या मनात त्यांना पूर्ण नग्न अवस्थेत बघण्याची इच्छा दाटून आली तसा मी त्यांना म्हणालो,

" आता फक्त ब्रेशरच राहिले आहे, काढू का तेवढे पण. तुम्हाला पूर्ण उघड्या अवस्थेत बघण्याची आतुरता लागली आहे...........काढू ......"

" का रे इतकी कामुकता कशी दाटली एकदम मनात. मी आज सकाळपासून बघतेय फक्त तू माझीच कपडे काढतोय, माझेच अवयव बघतोय आणि तुझं काय पूजा करण्यास ठेवले आहेत काय. तू आगोदर तुझी कपडे काढ, मला तुझा बुल्ला बघायचाय, तोंडात घ्यायचाय, त्याची गरमाई अनुभवण्यास माझं शरीर उत्सुक झालेलं आहे, तर मन सैरभर झालंय. ब्रेशर काढायला काही फार वेळ नाही लागत......तू काढ लवकर ......"

आता मात्र माझा नाविलाज झाला, मी हळू हळू माझी कपडे काढली व फक्त चड्डी वर उभा राहिलो. चड्डी एकदम ताणली गेली होती, ते तसे होणारच होते. कारण समोर एवढी सुंदर मुलगी उघड्या अवस्थेत उभी होती.

" अरे बघ ना, तुझा बुल्ला किती कडक झाला आहे. मला प्रत्यक्ष बघायचाय तो.....मी तुझी चड्डी काढते रे "

असे म्हणत त्यांनी चड्डी एकदाची खाली केली, तसा तो पूर्ण वेगाने वर उसळला व खाली वरी करत तशाच अवस्थेत उभा राहिला.

" वाव !! किती छान आहे रे. याची लांबी वगैरे सांगू शकतो का ...? "

माझ्या पायाखालील जमीन सरकल्यासारखे वाटत होते व तोंडातून शब्दही फुटत नव्हता पण झवण्याची मजा हि कामुक बोलण्यामुळेच द्विगुणीत होते. म्हणूनच सर्व शक्ती एकवटून मी म्हणालो,

" हो नक्कीच. त्याची लांबी आहे १९ सेमी तर जाडी २.९ सेमी. पण खरे सांगायचे तर याआगोदर त्याला इतका कडक झालेला कधीच बघितला नव्हता "

" हो का "

असे म्हणत असताना माझे त्यांच्या त्या नागड्या शरीराकडे लक्ष गेले, खरंच काय माल होता तो. ती चेहऱ्याची मऊ, चुनुकदार, तेजस्वी, गोऱ्या-गोऱ्या रंगाची छटा ; पूर्ण भरदार असे व कधी कुस्करले न गेलेले ते त्यांचे बॉल ; सपाट उतारासारखी वाटणारी ती त्यांची नितळ कंबर ; तर दोन मऊशार डोंगरामद्धे असलेल्या दरीप्रमाणे ती त्यांच्या पुच्ची आणि पुच्चीतून गळणारे चिकट व सुगंध युक्त रसाळ द्रव हा बारा महिने पाणी असलेल्या नदीप्रमाणे भासत होता.

आम्ही दोघेही मिलनासाठी असुसलो होतो, त्यांचे नेत्र तर मला मिठीत येण्यासाठी सारखे खुणावत होते. संमोहन झाल्याप्रमाणे आम्ही दोघेही एंकमेकांच्या बाहुपाशात अडकलो. ओठ ओठावर टेकले, त्यांचे बॉल दोघांच्या शरीरामद्धे कुस्करले, ती नितळ कंबर माझ्या सपाट कंबरेमद्धे अडकली तर बुल्ला त्यांच्या पुच्चीच्या चिरेवर वर खाली करत डुलत होता. त्यांचा तो गरम श्वास मला जास्तच मादक बनवू लागला.

त्यांचे चुंबन घेताना ते ओठ व त्या रसाळ जीभीची चव अमृताप्रमाणे भासत होती. दहा मिनिटापर्यंत आमचा चुंबनाचा कार्यक्रम चालू होता, पण वेळ कमी असल्यामुळे आम्हाला उरकते घ्यावे लागत होते. त्याच अवस्थेत मी त्यांना खाली झोपवले, अलगद दोन्ही पाय फाकवले. तो अनमोल अवयव माझ्या दृष्टीस पडत होता.

ज्या मुलींनी बऱ्याच वेळा झवून घेतले आहे त्यांची पुच्ची सैल असते तर पुच्चीचे वरचे कातडे विलग होऊन बाहेर आलेले असते पण त्यांच्या बाबतीत असे काहीच नव्हते. भरदार पुच्चीला झवायला मिळणार म्हणुन माझाही आनंद द्विगुणीत झाला. लागलीच मी बुल्ला पुच्चीच्या चीरेवरून वर खाली फिरवू लागलो, काय आनंद मिळत होता म्हणून सांगू .

" अरे मला हळूच झव. तुझा बुल्ला पुच्चीत अलगद मागे पुढे कर, नाहीतर मला खूप त्रास होईल रे. नाही रे याची सवय मला "

" हो. मी सर्व सुरळीत पार पाडीन नका करू तुम्ही काळजी थोडीही "

असे म्हणत मी पुच्चीच्या खालच्या बाजूने बुल्ला आत सरकवण्यास सुरुवात केली. मी जसा त्याला आत ढकलायचो तसा तो पुच्चीच्या चीरेवरून वरच्या बाजूला सटकायचा शेवटी माझीही पहिलीच वेळ होती ना ती. तो आत जात नाही हे त्यांच्या लक्षात येताच त्या म्हणाल्या,

" अरे बाबा, इतका घाबरू नकोस किंवा गडबडही करू नकोस पहिल्या वेळेस असेच होते. नेमक कुठं घालायचं, कशा पद्धतीनं आत बाहेर करायचं हे नाही समजत लवकर. हे बघ मी दाखवते तुला "

असे म्हणत त्यांनी बुल्ला हातात घेऊन पुच्चीच्या बोळावर नीट ठेवला, तो तसाच धरून ठेऊन मला मागे पुढे करण्याचे फर्मावले. मी त्यांच्या सुचनेचे काटेकोरपणे पालन करत मागे पुढे करण्यास सुरुवात केली, तर खरंच बुल्ल्याचे पुढचे गुलाबी टोक काही प्रमाणात आत गेले. त्या दणक्याने त्यांची माझ्या बुल्ल्यावरची पकड ढिली झाली व तोंडातून जोरात हुंकार बाहेर पडला.

" अरे बरोबर, अगदी असेच मागे पुढे कर, घाल तुझा बुल्ला आत कर मला समाधानी, गाठू दे मला आनंदाची सर्वोच्च पातळी.......अ अन ........आई गं .........माझ्या पुच्चीला समाधानी कर .....मनसोक्त झव मला ......झव "

असे म्हणत त्या कंबर खाली वर करत होत्या, हाताच्या मुठी आवळून त्या खाली फरशीवर आपटत होत्या, चेहरा तर परमोच्च आनंदाने पूर्ण भरलेला असा वाटत होता.

मी जसा जमेल तसा बुल्ला मागे पुढे करत होतो, तो पण हळू हळू एक एक पायरी पुढे टाकत आपल्या शेवटच्या मुक्कामाकडे मार्गक्रमण करत होता. एक वेळ अशी आली कि बुल्ला पूर्ण आत गेला, तो आत कशाला तरी टेकल्याचा मला भास झाला, तसा त्यांनी मोठा हुंकार सोडला व गचकन मला मिठी मारली.

" आयुष्यात पहिल्यांदा माझ्या पुच्चीतून समाधानाचे पाणी निघाले बघ. मी रोज पुच्चीत बोटं घालायचे पण इतके समाधान असा निर्विवाद आनंद व असा रोमांचितपणा नव्हता कधी अनुभवला. माझे मन मात्र आणखी नाही रे शांत झालेले, तेव्हा तू थांबण्याचा विचार सुद्धा करू नकोस. तुझे चालू दे ..."

तेव्हा मी माझा बुल्ला बाहेर काढला, कसलातरी पांढरट पिवळसर रंगाचा चिकट द्रव त्याच्यावर जमा झाला होता. त्याला मी आणखीन आत घालू लागलो, आता मात्र आतमद्धे जाताना काहीच त्रास झाला नाही, एकदम गुळगुळीत अशा पृष्ठभागावरून तो हळूहळू पुढे मार्गक्रमण करत होता. पूर्ण आत गेल्यावर मी पूर्ण ताकदीने त्याला मागे पुढे करू लागलो.

" आहा ....आहा .....काय आनंद मिळतोय रे .....शरीरात जीव आल्यासारखा वाटतोय ......वाढव तुझा वेग आणखी .....झव .........फाड माझी पुच्ची ..."

" मला पण खूप आनंद मिळतोय ......असं वाटतंय ....हा आनंद या आधी कधी मिळालाच नव्हता ....माझ्या शरीरात एक प्रकारची चेतना पसरलीय .....हा घ्या माझा बुल्ला ...सांभाळा त्याला ......घातला तुमच्या पुच्चीत ....झवून घ्या ..........घ्या झवून मन भरेपर्यंत ........"


माझा वेग आपोआपच वाढत होता, त्यांच्या पुच्चीचे पाणी न थांबता खाली पडत होते. त्यानंतर बारा मिनिटे मी त्यांना पूर्ण वेगाने झवतं होतो. माझे पाणी गळणार असे लक्षात येताच, एक जोराचा धक्का मी त्यांच्या पुच्चीवर दिला, बुल्ला सगळा आत जाईल याची काळजी घेतली व त्यांच्या गळ्याला दोन्ही हाताने मिठी मारून तसाच खाली कोसळलो. तो पांढरट, चिकट असा दह्यासारखा माझा द्रव त्यांच्या पुच्चीत थेंब थेंब साचून विसावा घेत होता.

" आह .....काय मस्त वाटतेय रे ........झवताना जेवढी मजा आली त्यापेक्षा जास्त तुझं पाणी माझ्या पुच्चीत गळताना आली रे .........मन प्रसन्न झालंय अगदी ....असं वाटतंय की ' आगीसारख्या तापलेल्या माझ्या पुच्चीत बर्फाप्रमाणे तुझं पाणी गळतेय '....."


पण गळणाऱ्या प्रत्येक थेंबाबरोबर माझी झवण्याची इच्छा कमी होत असल्याची जाणीव मला होऊ लागली. पाणी गळायचे थांबले तरी आमची मिठी काही सैल झाली नव्हती .....तर ती आणखीनच घट्ट होत होती. एक प्रकारचा कुमट असा वास सगळ्या रुममद्धे पसरला होता.....तो आमच्या मिलनाचा असेल अथवा बुल्ल्याशेजारच्या व पुच्चीशेजारच्या केसाचा असेल.

पाचला दहा मिनिटेच कमी होती त्यामुळे आम्हाला अर्धा तासात उरकणे आवश्यक होते. तसा मी बुल्ला बाहेर काढला.

" अरे नकोस रे त्याला बाहेर काढू ....राहू दे आत...... असं वाटतंय कि हे पूर्ण आयुष्य तुझा बुल्ला माझ्या पुच्चीत घालून असंच रहावं .....विसरावं या साऱ्या जगाला ...आहोत फक्त तू आणि मी .....माझी पुच्ची अन तुझा बुल्ला ......"

" हो तुमचं बरोबर आहे ..मला तरी त्याला कुठ बाहेर काढू वाटतंय .....पण करणार काय ....वेळेच बंधन तर सगळ्यांनाच पाळावं लागत "

असं म्हणत मी त्यांच्या जाड रुमालाने आगोदर त्यांची पुच्ची व्यवस्थित कोरडी केली व नंतर माझा चिकट झालेला बुल्ला. मी लागलीच उभा राहिलो, त्यांच्या दोन्ही हाताला धरून उभा राहण्यास मदत करू लागलो.

त्या उभा राहिल्यानंतर त्यांची पुच्ची काय दिसत होती म्हणून सांगू .....पूर्ण उत्तेजित ...खिडकीच्या काचातून येणारा प्रकाश त्यांची केसं चाकाकवत होता .....पुच्चीला खरंच केसामुळे शान येते हि गोष्ट आज खरी वाटत होती .............


" इवलेसे केसं कोवळे,

सुगंध मात्र मनवेडा ।

वसतात जसे तेथे,

चंपा चमेली अन केवडा ।। "


त्याचं ते रूप बघून मी स्वतःला सावरू शकलो नाही, चुंबका सारखा त्यांच्याकडे आकर्षीलो गेलो व त्यांच्या मिठीत आणखी एकदा विसावलो. प्रणयक्रीडा आणखी एकदा फुलली, दोघेही एकमेकांना करकचून मिठीत घेऊन, ओठावर ओठ टेकून एकमेकांना मिळालेल्या ईश्वराच्या देणगीचा आनंद घेऊ लागलो.

मी त्यांना लागलीच माझ्यापासून थोडेसे विलग केले, त्यांचे पाय फाकवले, तशा उभ्या अवस्थेतच बुल्ला पुच्चीवर ठेवला व त्याला हळूच आत ढकलू लागलो...प्रणय युद्ध आणखीन एकदा सुरु झाले होते. झोपलेल्या अवस्थेत तो पुच्चीत जितक्या सहजतेने आत शिरला तसे येथे होत नव्हते ........माझी जास्त ताकद खर्ची जात होती ......


" अरे असा तुझा बुल्ला नाही पुच्चीत शिरणार, त्यासाठी पुच्ची खूप ढिली असावी लागते. पण माझी पुच्ची तर खूप चिवट आहे......ज्यावेळेस तू मला सलग सात आठ वेळा झवशील त्याचवेळेस हे शक्य आहे ...मला तर वाटते त्याचवेळेस हा प्रयोग आपण करून बघू या ......आता थांबू कारण उशीर खूप झाला आहे, लवकर आवरावे लागेल "


त्यांचे म्हणणे बरोबर होते म्हणून मी लागलीच बाजूला झालो. पण नजर मात्र त्यांच्या शरीरावरून हटत नव्हती, एक प्रकारची आग मनात धुमसत होती, बुल्ल्याचा डान्स चालला होता. माझी ती अवस्था बघून त्या पण भावनिक झाल्या व म्हणाल्या,

" अरे वेड्या, मला तुझी ओढ, तुझ्या मनाची तळमळ समजतेय रे. तू आजीबात काळजी करू नकोस, मी फक्त तुझीच आहे आणि तुला समाधान देण्यास मी सदैव तत्पर आहे. परंतु आता थांबुया, यानंतर कधी वेळ मिळाला तर मी तुला माझ्या रूमवर घेऊन जाईन. तू तेथे दिवसभर, मन भरेपर्यंत माझ्या शरीराचा आस्वाद घे ....चालेल ना ..?"

मी शांतपणे होकारार्थी मान तुकवली व कपडे घालायच्या मार्गाला लागलो. त्यांनी चड्डी घातली तर ब्रेशर घालयला मी मदत केली.

" मी तुमची चड्डी घालून बघू का ....? मला बघायचय कस वाटत तुमची चड्डी घातल्यावर ..."

" अरे घालण्याबद्दल काही नाही, पण आमची चड्डी हि लहान व त्रिकोणी असते. आमची पुच्ची हि सपाट असल्यामुळे तीसाठी अशी चड्डी चांगली बसते. पुच्ची किती पण उत्तेजित होऊ दे ती त्या चड्डीत व्यवस्थित बसते.

तसं तुमचं नाही. तुझा बुल्ला जेव्हा कडक होईल, तो आमच्या चड्डीतून बाहेर येईल नाहीतर उगीच उंचवटा करून त्रासिक होईल ते....बघ तुला फक्त घालून बघायची असेल तर हि घे बघ ...."

तशी मी त्यांच्या हातातून ती चड्डी घेतली व घालू लागलो. जेव्हा ती व्यवस्थित घातली त्यावेळेस त्यांनी म्हटलेले खरे असल्याचे निदर्शनास आले. उठलेला बुल्ला तिच्या त्रिकोणी कडेतून बाहेर डोकाऊ लागला. मी तीन चार मिनिटे तिचा अनुभव घेऊन त्यांना परत दिली व सगळे कपडे घालून तयार झालो. तशी त्यांची पण तयारी पूर्ण झाली होती.

सर्व गहाण झालेल्या चड्ड्या व बाकीचे समान त्यांच्या मोठ्या पर्स मद्धे भरले. दोघांच्या चिकने खराब झालेली फरशी ओल्या कपड्याने मी पटकन पुसून घेतली. पाच मिनिटे पंखा चालू केला कारण दोघांच्या झवाझवीमुळे निर्माण झालेला वास निघून जाण्याची आवश्यकता होती.

सगळे काम झाल्यानंतर त्या बाहेरील रूममधील त्यांच्या खुर्चीवर येउन बसल्या व मी बाहेर जाऊ लागलो.

" अरे पण ये बर का. रोज तुझी एकदा तरी भेट घेतल्याशिवाय नाही रे करमणार आता....आणि जाता जाता तुझा मोबाईल नंबर पण देऊन जा ...."

मी लागलीच होय म्हणून मान डोलावली व नंबर देऊन वर्गातून बाहेर पाऊल ठेवले. जाताना शिपायाला प्रोजेक्टचे काम पूर्ण झाले असून तुम्ही कुलूप लावायला जाऊ शकता असे सांगितले व पाच मिनिटातच कॉलेजच्या बाहेर आलो......

[Fuck_Me]

ते वयचं असं असतं
भाग चौथा


मला आता लवकरात लवकर रुमवर जायची घाई लागली होती म्हणून पाऊल झट झट पडत होते. पण हा बुल्ला सारखा कोणत्यातरी पायाला चिकटत होता त्यामुळे चालण्यास अडचण येत होती. शेवटी दोघांच्या मिलनाचा चिक होता तो, त्याची पकड थोडीच ढिली असणार. चालत असताना वाटेत त्याला सारखे दोन्ही पायाच्या मध्यभागी आणावे लागत होते, असे उघड्यावर नको त्या ठिकाणी हात लावल्यामुळे बऱ्याच नक्षत्रांची नजर माझ्यावर पडत होती. कदाचित त्यांना वाटत असेल विशेषता मुलीना, हा मुलगा बेशरमासारखा आपल्याकडे बघून सगळ्यासमोर बिनधास्त बुल्ला हलवतोय. पण माझी अडचण त्या समजणार कशा …?

शेवटी एकदा कसाबसा पोहोचलो रुमवर. पोहोचल्यानंतर लागलीच झटापटा कपडे काढली व छानशी एक नजर बुल्ल्यावर टाकली, कडक झालेला तो शांत व्हायचे नावच घेत नव्हता. मी हळूच त्याच्यावरून हात फिरवला तशी एक जोराची कळ माझ्या मस्तकात शिरली व तो शांत झाला, तेथे जास्तच त्रास होत होता. पहिल्यांदा झवल्यानंतर असा अनुभव कदाचित प्रत्येकालाच येत असेल, त्याला इजा झाली असेल काय असा विचार माझ्या मनात डोकाऊ लागला म्हणून मी खाली वाकून त्यावरील त्वचा थोडी मागे सरकावून निरीक्षण करू लागलो खरे प्रकरण मझ्या लक्षात आले.

बुल्ल्याच्या खालच्या भागाला त्वचेचा एक उभट भाग चिकटलेला असतो, तो तेथे आता नव्हता, तो बुल्ल्यापासून विलग झाला होता. थोड्या प्रमाणात रक्तही तेथे साठले होते आणि मुख्य म्हणजे निघणारी ती जोराची कळ त्याच जागेवरून निघत होती. याचा अर्थ एकच होता ……मी माझी व्हर्जिनिटी एक तर गमावली होती किंवा थोड्याच दिवसात गमावणार होतो……गेली गेली ……. इतक्या दिवस सांभाळून ठेवलेली माझी इज्जत…… माझा निष्कलंकपणा आता राहिला नव्हता…….

हि गोष्ट लक्षात आल्यावर थोडासा पश्चाताप झाला, मात्र त्यांच्यासारख्या सुंदर, मनापासून मदत करणाऱ्या, सुशील मुलीने माझा पहिला घास घेतला याबद्दल समाधानही झाले.

बुल्ल्याशेजाराचा भाग चिकाने तर शरीराचा इतर भाग दोघांच्या शरीर घर्षणाच्या रसाने पूर्णपणे चिकट झाला होता म्हणून मी आंघोळ करण्याचा निर्णय घेतला व लागलीच पाणी तापविण्यास ठेवले. त्यानंतर व्यवस्थित तीन वेळेस साबण लावून पाऊन तास आंघोळ केली तेव्हा कोठे बरे वाटू लागले. एवढं करूनही बुल्ल्याचा ठणका काही कमी व्हायचे नाव घेत नव्हता म्हणून त्याला तेलाने मालिश करण्याचा मी निर्णय घेतला. बाजारात एक प्रकारचे तेल मिळते की जे लावल्यामुळे, लावलेल्या ठिकाणी खूप थंडावा मिळतो. त्याच तेलाने मालिश मी केली. तसं पाहायला गेलं तर ते तेल मी नेहमीच वापरतो.

थोड्या वेळाने मेस मद्धे जेवायला जावे लागणार होते आणि तोपर्यंतच्या वेळेत थोडीशी विश्रांती घ्यावी असे वाटले म्हणून मी माझे अंग जमिनीवर टेकवले. जसे डोळे बंद झाले, लागलीच त्यांचे ते नग्न शरीर माझ्यासमोर तरळले, विशेषतः त्यांची पुच्ची आणखी माझे मन मोहून घेऊ लागली होती. तो पहिला स्पर्श, प्रथमच पुच्चीत घातलेला माझा बुल्ला, त्यांच्या बॉलचा मऊशारपणा, शरीराची गर्मी, ओठाचा आस्वाद घेतलेला तो क्षण, गांडीच्या गोळ्यावरून फिरणारे ते हात, त्यांचे ते मादक हावभाव व आवाज, बुल्ला पूर्ण पुच्चीत गेल्यावर झालेले ते दोघांचे मिलन काय माझ्या स्मृतीचा पाठपुरावा न करण्याचे नावच घेत नव्हते. शरीरात भिनलेल्या त्रासापेक्षा मनात भिनलेला आनंदच का कुणास ठाऊक महत्वाचा वाटत होता…….

आणि अचानक विचार करता करता एक गोष्ट माझ्या मनात चमकून गेली. मी त्यांना इतके झवले, जोर जोरात धक्के दिले पण त्यांच्या पुच्चीतून निघणारे, त्यांची व्हर्जिनिटी संपली हे दर्शवणारे, त्यांचा पडदा फाटल्यावर निघणारे ते अनमोल रक्त माझ्या नजरेस पडलेच नाही…… असे कसे झाले ….

त्यासरशी मी दचकून जागे झालो, मनात निरनिराळे विचार चमकू लागले……आपण ज्या मुलीला सुशील, सज्जन समजतोय ती धोकेबाज आहे कि काय, त्यांनी माझ्यासारखेच अनेक व्यक्तींबरोबर संबंध ठेवले होते कि काय ……त्यांनी किती जणांबरोबर रासलीला साजरी केली असेल…… अशा अनेक प्रश्नात मन गुंतू लागले ….

इतका वेळ वाटणारा त्यांच्या बद्दलचा लळा अचानक गळून पडला. स्वतः बद्दल तिरस्कार वाटू लागला तर त्यांचा विचार मनात नुसता आला तरी अपराधी पणा वाटू लागला. काय रे ह्या मुली अशाच असतात का … मिळेल तेथे आनंद लुटणं हा ह्याचा पेशा आहे का … खरच स्त्रियांना कोणीही ओळखू शकत नाही या विचाराची मला मनोमन पुराव्यानिशी खात्री पटू लागली होती…


" प्रिय सखे,

तुझ्यावर लुटलोय मी,
मिटलोय फक्त तुझियासाठी ।

मनात होतीस फक्त तू ,
झटलोय गं तुज मीलनासाठी ॥ १ ॥

आवडलीस तू मज,
म्हणून तुकलो सामोरी तुझिया ।

नाहीतर मुलीना मी,
न दिला थारा आयुष्यी या ॥ २ ॥ "


खरंच मला खूप दुःख झाले, तन- मन सगळं कसं पेटून उठल होतं. त्यांच्या विरुद्ध बंड करावा, त्यांचे मनातील सगळे विचार लुप्त करून टाकावेत असे सारखे वाटू लागले. प्रेमभंग झालेल्या प्रियकारासारखी माझी अवस्था झाली, तशाच अवस्थेत मी डोके शांत ठेवण्याचा प्रयत्न करत जेवायला गेलो.

जेऊन आल्यानंतर कसेबसे शांत राहून झोपण्याचा प्रयत्न मी करू लागलो. मला परत परत वाटायचे त्या तशा नाहीत, त्यांच्याकडून कधीतरी चुकून एखादी चूक झाली असेल……. त्या तशा नाहीत …. त्यांना प्रत्यक्ष फोन करून घडलेल्या प्रकरणाची विचारपूस करण्याची मज इच्छा होत होती, पण धाडस नव्हते होत…मग काय बसलो तसेच तडफडत……

असा विचार करत असताना अचानक माझा फोन वाजला, कोणाचा आहे हे बघत असताना तो त्यांचाच असल्याचे लक्षात आले… उचलू का नाही असे वाटू लागले, मनात एक प्रकारची अशांतता माजली… छातीत धड धड वाढली …. एक मन उचलू नको म्हणायचे तर दुसरे त्यांची तरफदारी करायचे …

अशाच विचारात गुंग असताना बराच वेळ वाजून फोन बंद झाला. मग मात्र विचाराचं काहूर मन खाऊ लागलं, मग मात्र मी निर्णय घेतला. जे काही आहे ते अगदी स्पष्टच विचारायचे…. जे काही होईल ते निधड्या छातीने निभवायचे. थोडा वेळ असाच गेला, आणखी एकदा फोन वाजला तोही यांच्याच नावाने…

" काय करतोय रे "

" जरा झोपलो होतो, अंग खूप दुखतेय आणि बुल्ल्याच सांगाल तर त्याला हात लावला तरी खूप त्रास होतोय "

" अरे वेड्या पहिली वेळ आहे ही, असे सर्व होणारच. थोडे दिवस त्रास सहन केला म्हणजे परत आनंदच आनंद. तुझ्या बुल्ल्याला तेलाने मालिश कर म्हणजे बरे वाटेल "

" हो मी मालिश केलीय त्याला, त्यानंतरच छान वाटू लागलेय. तुम्हाला पण त्रास झाला असेलच कि … "

" हो झाला पण कमीच झाला कारण मी या आगोदर फक्त एकदाच झवून घेतले आहे, माझी व्हर्जिनिटी त्या वेळेसच संपल्यामुळे आता जास्त त्रास झाला नाही. पहिल्या वेळेस मात्र शब्दात न सांगता येण्यासारखा त्रास झाला होता, तीन चार दिवस चालण्यास सुद्धा अडचण येत होती "

त्यांचा हा बिनधास्तपणा बघून मी चमकलोच. त्या हि गोष्ट माझ्यापासून लपऊन ठेऊ शकत होत्या पण त्यांनी असे केले नाही… खरच इतका माझ्यावर टाकला होता त्यांनी विश्वास. आपण ज्या मुलीबद्दल नाही तसले वाईट विचार मनात आणत होतो, उगीचच संशय घेत होतो ती … खरच इतकी चांगली आहे … मला स्वतःबद्दलच घृणा वाटू लागली. त्याबद्दल आणखी माहिती मिळवावी म्हणून मी आणखी खुलून बोलू लागलो.

" खरच तुम्ही झवून घेतले होते… कधी घेतले होते… मला तुमचा अनुभव करा ना कथन मग "

असे एक ना अनेक प्रश्न त्यावेळेस माझ्या मुखातून बाहेर पडले. तो माझा उतावीळपणा बघून मात्र त्यांना हसू आवरले नाही.

" अरे थांब, थोडं थांब मी सांगेन तुला सर्व. इतक्या माझ्या गुपित गोष्टी मी तुला कथन केल्या आहेत की ज्या फक्त माझ्यापुरात्याच मर्यादित होत्या, मग हि मुख्य असणारी गोष्ट लपऊन ठेवेन असे तुला वाटलेच कसे.

ती गोष्ट माझ्याबरोबर जबरदस्तीने झाली होती. पुच्चीत बुल्ला घालेपर्यंत जबरदस्ती झाली, त्यानंतर मिळणारा आनंद इतका अवर्णनीय होता की थोड्याच वेळात मी त्याला पूर्ण सहकार्य करू लागले. शेवटी मी पण वयात आलेली एक सुंदर तरुण मुलगी होते.

हा अनुभव मी जेव्हा कधी आपल्याला बराच वेळ मिळेल सांगीन मी तेव्हा. त्यानंतर मी कधीच माझा पाय घसरू दिला नाही "

" तुमच्या या अनुभव कथनाची मी नक्कीच आतुरतेने वाट बघेन. बरं ते जाऊ द्या, आज रुमवर गेल्यापासून काय काय केलं … "

" का रे, तू काही केलं नसल्यासारखं मला विचारतोयस … तुझं आणि माझं काय वेगळं आहे काय… खरं सांगायचं तर या बाबतीत मुली मुलांपेक्षा एक पाऊल पुढे असतात म्हटलं… "

" तसं नाही, माझ्या म्हणण्याचा तो अर्थ नव्हता. आपण साधारणतः प्रत्येकाला कस विचारतो अगदी तसंच मी विचारलं, बाकी काही नाही. आणि हे वाक्य सहजच तोंडातून बाहेर पडलं "

" तू खूप आगाव आहेस रे, मनात तर सगळं असतं पण ओठावर कधी येऊ देत नाहीस. आणि समजा कधी आलंच तर त्यानंतर केलेल्या सारवासारवीमुळे, समोरचा व्यक्ती समजतोच की हे वाक्य ह्याच्या तोंडातून चुकून बाहेर आलेलं आहे…… तुझ्या तोंडावरच्या भावनांवरून त्या व्यक्तीची खात्री पण पटते बरं का … मला पण या गोष्टींच ट्रेनिंग देतोयस ना …. मग कधी सुरुवात करायची …."


" तसं काही नाही, तुमचं आपल की तरीच असतं "

" बरं असू दे, इतका रडू नकोस, सांगते मी सर्व….

अरे दिवसभर खूप थकवा आला होता म्हणून थोडंसं फ्रेश होऊन झोप घ्यावी अस वाटलं, तशी डोळे झाकून पडलेही मी पण …. तो तुझा मोठा, कडक झालेला बुल्ला काही मनातून जात नव्हता आणि त्यामुळे शरीरात झवण्या बद्दलच्या भावना बळावल्या. मग मी हळूच पँटची नाडी सोडून तीस बाजूला काढले. झवण्याबद्दलच्या काही चांगल्या फिल्म्स माझ्याकडे आहेत त्या लावल्या, चड्डी कडेवरून थोडीशी बाजूला करून पुच्चीत बोट घातले व मन भरेपर्यंत ते मागे पुढे करत होते. माझा पुच्चीचा पडदा तुटला असल्यामुळे बोट पाहिजे तेवढे आत घातले तरी कसलाही त्रास होत नव्हता, होत होता तो फक्त आनंद.

इतक्या दिवस मी पूर्ण चड्डी काढून बोट घालायचे, पण आज प्रथमच चड्डीच्या कडेवरून आत बोट घातले. त्यावेळेस मला जाणवले कि असाच जास्त आनंद मिळतो. कारण बोट पुच्चीच्या बोळात आत बाहेर करत असल्यामुळे तो अवर्णनीय आनंद मिळतोच पण चड्डीची वरची बाजू पुच्चीच्या वरच्या भागाला घासल्यामुळे तो अकल्पित असा वेगळाच आनंद मिळतो. अशा दुहेरी आनंदामुळे माझी पुच्ची मात्र धन्य झाली रे "

" हो तुमच बरोबर आहे, आयुष्यात बऱ्याच गोष्टी अपघातामुळे माहित होतात , पण त्यामुळेच आपले जास्त कल्याण होते.

मग आता कशा आहात… चड्डीवरचं …… का आणखी कशा … "

" अरे चावट, तुला बरंच काही बारा महिने चोवीस तास सुचत रे.

मी सध्या पूर्ण कपड्यावरच आहे, पण तू म्हणत असशील तर काढीन ती पण…. परंतु मी सगळे कपडे जरी काढले तरी त्याचा काय उपयोग, तू नाहीस ना समोर, बघायला माझी सुंदर सुंदर, रेखीव आकृती. का येतोयस माझ्या रुमवर ह्या वेळेला. कोणी नाही येथे, एकटीच शांत पहुडलेय रे मी. चांगल्या तीन रूम आहेत आपल्याला गोंधळ घालायला.

आम्ही येथे दोघीच राहतो, पण दुसरी गेलीय रे गावाला … येतोयस का … "

त्यांचा हा अवतार मला नवीन होता, त्या प्रेम भरलेल्या आवाजामुळे माझ्या मनात पण काहीतरी व्हायला लागलं होतं. त्याची सूचना शरीराला सारखी दिली जात होती. पण एका मुलीच्या रूमवर इतक्या रात्री बेरात्री एकटे जायचे म्हटल्यावर मात्र माझ्या शरीराला कंप सुटला, घामेघूम झाले सर्वकाही…

" तुम्ही आपलं काहीतरीच बोलत आहात, माझं नाही धाडस होणार तुमच्या रूमवर यायचं. नको रे बाबा तुमच्या रुमवर "

" ठीक आहे, नको येवूस. पण एक गोष्ट तू लक्षात ठेव की, तू येथे येणारच आहे. कारण एकदा झवण्याची चळ लागली ना मग स्थळ कळत नाही न स्थान समजत नाही, फक्त वाटत आनंद घ्यावा … फक्त दुर्मिळ असा आनंद "

" बघूया … बघूया …. चला मग बराच उशीर झाला आहे, दोन तास कसे गेले ते नाहीत समजले. शुभ रात्री "

" चल मग, उद्या कॉलेज मद्धे नक्की ये बघ. कारण उद्या तर आपला खरा डाव होणार आहे. ठेवते "


त्यानंतर मी डोळे झाकले व शांत झोपण्याचा प्रयत्न करू लागलो आणि झोपही लागली हे विशेष.

दुसऱ्या दिवशी जरा उशीराच जाग आली. सगळे उरकून मी कॉलेजचा रस्ता धरला. रसायनाच्या रूमकडे मनात खूप काही ठरवून माझी स्वारी निघाली होती… तसे पाहायला तर स्वारी आज जरा जास्तच तेजस्वी व खुश होती.

रसायनाच्या रूमकडे जाताना शिपायाला नमस्कार केला व तसाच स्मित करत आत प्रवेश केला. पण तेथे मला काहीतरीच वेगळे दिसले… आज खरंच नशीब चांगले नव्हते… आज आमचे मिलन व्हावे अशी देवाची इच्छाच नसावी असं वाटू लागले. कारण समोर दोन मुलींबरोबर त्यांची चर्चा सुरू होती… काय करावे ते सुचेना … आत जावे … बाहेर जावे … का त्यांना फोन करून विचारावे …

पण शेवटी मनाने निर्णय घेतला आत जायचे … काही जर झाले तरी आतच जायचे … त्याबरोबर मी तडक तसाच आत निघून गेलो व त्यांच्यासमोर जाऊन उभारलो. मला वाटलं, मला बघून त्या स्वतः मला आगोदर बोलतील. पण बघतोय तर काय… पाच मिनिटे झाली … दहा झाली … माझ्याकडे साधं बघण्यास सुद्धा त्यांना वेळ नव्हता… खरंच हे सर्व त्यांना माझ्यापेक्षाही महत्वाचं होतं … मला राग अनावर होत होता … वेळ जाईल तसा तो जास्तच फुलायला लागला.

चांगले वीस मिनिटे झाली तरी माझ्याकडे कोणीसुद्धा बघण्यास तयार नव्हते, म्हणून मी तसाच रागाने फणफ़नत पाय आपटत त्वेषानेच बाहेर निघून चाललो. आणखी एकदा त्यांच्या बद्दल मनात वाईट विचार येऊ लागले. अरे ह्या मुली अशा वागतात तरी कशा…. कधी आभाळात घेऊन दुर्मिळ आनंद देतात तर कधी असं एकटं वाऱ्यावर सोडून देतात … छे !!! वीट आलाय मला ह्याचा …

पण तेवढ्यात मोबाईलच्या मेसेजची टोन वाजली, बघतोय तर काय तो त्यांचाच मेसेज होता. त्यात त्यांनी सर्वकाही लिहिले होते, त्यांना असे वागण्यास कोणती मजबुरी कारणीभूत होती याचे इतंभूत वर्णन तेथे होते. मलाही कॉलेज मद्धे काही व्यक्तींसमोर वागण्याबद्दलच्या सूचना केल्या होत्या व त्या सूचना आजच अंमलात आणण्याबददल स्पष्ट निर्देश दिला होता. तसा मी या काही व्यक्तीकडे लागलीच निघालो…

हे महानायक म्हणजे आमचे दोन शिपाई होते, त्यांनी आम्ही दोघे दिवसभर एकटेच एकत्र असल्यामुळे नाही तो तर्क लढवून, आमच्याबद्दल नाही त्या बातम्या पसरवण्यास सुरुवात केली होती. ते त्यांच्याकडे पण कालपासून वेगळ्या नजरेने बघू लागले होते. मला खर तर या गोष्टीचा राग आला पण हि गोष्ट आजच्या आज निस्तारून, तिचा नायनाट करणे आवश्यक होते. म्हणून मी ह्या महानायाकांच्या दालनाकडे प्रस्थान केले.

" काय मग साहेब आज इकडे कशी वाट चुकालाव …. सगळी मुलं गावाला गेली आहेत पण तुम्ही मात्र इथेच आहात म्हणून विचारले "

मला त्याच्या बोलण्यातील खोच समजली, ते ऐकुन डोकं एकदम सणकल, पण ह्यांचा बिमोड शब्दांनीच करायचा असं ठरवून मी म्हणालो,

" काय सांगायचं राव, आम्ही मागच्या आठवड्यात कॉलेज असुनसुद्धा घरी जाऊन झक मारली म्हणूनच की काय या आठवड्यात सुट्टी असुनसुद्धा घरचे घरी येउन देत नाहीत.

आता तुम्हीच सांगा, बसून बसून रूमवर एकटा किती वेळ बसणार. म्हणुनच असं इकडं तिकडं मन रमवण्यासाठी फिरव लागतं. "

" त्यात काय एवढं, येत जा आमच्याबरोबर गप्पा मारायला, आम्ही असतोच कि येथे. पण एक गोष्ट लक्षात ठेव त्या रसायनाच्या शिक्षिकेच्या नादी लागू नकोस ना त्यांना मदत करू नकोस. खूप हट्टी आहे रे ती, दिसायला सुंदर आहे व सर्वजण तिला भाव देतात म्हणून खूपच ऐट मारते रे ती.

आम्ही दोघेपण तिला फक्त कामापुरतच बोलतो, आम्हाला नाहीत बाबा आवडत अशा हट्टी मुली "

माझ्या मनात ते ऐकुन अंगारे बरसायला लागले होते पण तरीही मी अगदी कोमल आवाजात उत्तर द्यायचे असे ठरवले.

" राव, तुमचं एकदम बरोबर आहे. आता कालचच बघा ना, मी त्यांना दिवसभर एवढे मन लावून, कष्टाने त्यांचा प्रोजेक्ट करण्यास मदत केली. आणि आज उगीच सहज भेटायला गेलो तर त्यांनी माझ्याकडे साधे बघितले सुद्धा नाही, त्या तेथे कोणाबरोबर चर्चा जरी करत असल्या तरी माझ्याकडे बघून साध स्मित सुद्धा करू नये.

इतका कृतघ्नपणा काय कामाचा "

" तिनं असं केलं … तिच्या तर आयला …. बघं मी तुला म्हणतच होतो ना. आता तिच्याकडे बोलावले तरी नकोस जाऊ. ती आपल्या कॉलेजला काय बापाची जहागीर समजते की काय "

" हे बघं शिपाईदादा, खंर सांगायचं तर मी तिच्याकडे काही काम वगैरे करण्यासाठी जात नाही. त्या नादाने एका सुंदर मुलीचा सहवासही मिळतो, अगदी जवळून मिळतो. आपल्याला काय रे, चान्स सोडायचा नाही "

" हे मात्र तू अगदी भारी बोललास बघं. आपल्याला काय वापर करा फेकून द्या… वापर करा फेकून द्या "

" अरे बाबा, काल त्यांच्याशेजारी बसल्यावर, त्या खाली वाकल्यावर, ते दोन गोळे काय दिसत होते म्हणून सांगू . बस दिवसभराची फी वसूल झाली "

" काय राव तुमची काही काळ चंगळ झाली म्हणायची. आम्ही दोघे पण ती ज्यावेळेस चालत जाते ना त्यावेळेस मागचे गोळे सारखे न्याहाळत असतो "

" साल्यानो जर जपून, नाहीतर राडा व्हायचा व उगीचच तुमची तक्रार मुख्य सरांकडे जायची "

अशा अनेक गप्पा मारत आम्ही बराच वेळ बसलो. माझ्याबद्दल व त्यांच्याबद्दल असणारी त्यांच्या मनातील तेढ मी अगदी चाणाक्षपणे दूर केली. मला नाही वाटत यानंतर कधी असा विचारही त्यांच्या मनाला शिवेल.

दुपार झाली होती त्यामुळे मी झटकन रुमवर निघून आलो, शेवटी आजच डाव फसला होता.

बाहेर जास्तच गरम वाटत होते, त्यामुळे आल्या आल्या मला आंघोळ करण्याची इच्छा झाली. तसा मी कपडे काढून पटकन बाथरूममद्धे गेलो, बुल्ला इतका उड्या मारत होता कि त्याबद्दल काय सांगू . त्याचे पण काय चूक होते, कारण आज इतक्या अपेक्षा धरून त्याला मालिश करून मी घेऊन गेलो होतो. इतक्या अपेक्षा मनात धरून शेवटी जर धुपाटणे हाती आले तर यापेक्षा वेगळे काय होणार.

तदनंतर मी चागली एक तास झोप घेतली, फोन वाजायला म्हणून जाग आली. तसा फोन उचलायला उशीरच झाला, वाटले कि स्वप्नातच वाजतोय फोन. पण जेव्हा खरी परिस्थिती लक्षात आली, उचलला लगेच फोन. तो त्यांचाच होता.

" बोला, झालं काय कॉलेज मधील काम. आम्हाला बोलायला सुद्धा तुम्हाला नव्हती फुरसत म्हटलं "

" अरे वेड्या, तसं काही नाही. खर काय ते तुला मी सांगितलंच की, जर समजून घे मजला "

" अहो तुम्ही इतकं भावनावश नका होऊ, मी ते सर्व समजून घेतलेय. आणि हे पण सांगतो इथून पुढं मी रसायनाच्या वर्गात पाच दहा मिनिटापेक्षा जास्त थांबणार नाही ना तुम्हाला कॉलेज मद्धे ओळख देणार.

आणि तुम्ही ज्या ज्या व्यक्तींना शांत करायला सांगितले होते, त्यांची तर गोड बोलून मी चांगलीच खबर घेतलीय. इथून पुढे त्यांच्याकडून आपल्याला त्रास होईल असं काहीच होणार नाही, असा विश्वास मी तुम्हाला देतो "

" बरं झालं रे बाबा, मी त्याबद्दल तुझी आभारी आहे. आपल्याला पुढंच चालू ठेवण्यासाठी दुसरी सुरक्षीत अशी जागा शोधावी लागेल. मला तर वाटत त्यासाठी माझ्या रूमपेक्षा दुसरी चागली जागा नाही सापडणार. कारण मी राहते ही एक मोठी इमारत आहे, येथे बऱ्याच रूम आहेत. आणि तेथे कोण राहते, कोण येते याकडे कोणाचेच लक्ष नसते.

फक्त माझ्या रूममेटला सांभाळावे लागेल. तिची तू काळजी करू नकोस तिचं माझ्याकडं लागलं. अरे तिला सुद्धा झवून घेण्याची खूप इच्छा आहे पण कोणी विश्वासू मिळत नाही म्हणून तडफडतेय रे ती. थोड्या दिवसांनी आपण तिला आपल्यात सामाऊन घेऊ… चालेल ना तुला …. "

" मला तर एखाद्या मुलीच्या रुमवर जाण्याच्या कल्पनेनेच अंगावर काटा आला आहे. तशी दुसरी सुरक्षित जागा नाही म्हटल्यावर शेवटी ते पण करावे लागेल. आपण दोघेही चांगल्या घरचे आहोत, त्यामुळे आपल्याला काही सामाजिक अडचण नाही आली म्हणजे झालं. बाकी माझाही या कल्पनेला नाही कसलाच विरोध "

" ठीक आहे तर मी तुला आता लगेच एक पत्ता पाठविते, त्यावर तू लगेच ये. मी माझ्या रुमवर तुझी आतुरतेने वाट बघत आहे. माझी रूममेट दोन दिवस तरी गावावरून परत येणार नाही, म्हणून तू दोन दिवस तरी राहण्यास येईल असे समान घेऊन ये. जेवणाची तू काळजी करू नकोस, ते मी आपल्यासाठी येथेच बनवीन…… येशील ना मग, माझ्या राजा … "

" तुम्ही पत्ता पाठवा, तेथे मी लगेच निघतो. त्याबाबत तुम्ही निश्चिंत राहा "

पहिल्या वेळेस त्यांच्या रूमवर जाण्यास नकार देणारा मी, आता कसा तयार झालो याचे मलाच आश्चर्य वाटले. तेव्हा मला त्यांचे ते वाक्य आठवले, झवायची चळ लागल्यावर स्थान कळत नाही ना स्थळ. आणि तेच बरोबर होते, आस चान्स कोण सोडेल…

मी तिकडे जाण्यासाठी हे वाक्य गुनगुनत आवरण्यास सुरूवात केली…

[Fuck_Me]

ते वयचं असं असतं
भाग पाचवा
थोड्याच वेळात मला पत्ता असलेला त्यांचा मेसेज मिळाला, तो वाचत असतानाच मला त्यांचा फोन आला.

" अरे तुला पत्ता मिळाला ना… तर मग तू दिलेल्या इमारतीच्या खाली येऊन उभा राहा. मी तुला न्यायला लगेच येते, कारण आमच्या इमारतीत इतक्या रूम आहेत की तुला त्यामधून माझी रूम शोधणे म्हणजे एक अशक्य अशी गोष्ट आहे.

आणि समजा तू रूम विचारत दुसऱ्याच रुममद्धे गेलास तर, तू माझा कोण असे विचारल्यावर…. उगीच तुला मनस्ताप व्हायचा…. तसेच माझ्याबद्दल सुद्धा गैरसमज पसरेल रे.

मग येतोयस ना, मी तुझी आतुरतेने वाट बघत आहे, जेव्हा खाली येशील एक मिस कॉल दे मला. चल मी ठेवते "


" मला पत्ता व्यवस्थित मिळाला, त्या ठिकाणी मी बऱ्याच वेळा जाऊन आलो आहे, ती इमारतही माहित आहे. पण तेथे तुम्ही राहतात हे मात्र आजच समजले. मी तिकडे अर्ध्या तासात पोहचतो. ठेवतो "

मी पटापट पाहिजे ते समान गोळा केले, कॉलेजच्या दप्तरात ठेवले व निघालो. त्या इमारतीच्या खाली पोहोचल्याचे त्यांना कळविले, तेव्हा त्यांनी मला वर येण्यास सांगितले.

" अरे मी खाली येण्यापेक्षा तू तसाच वर निघून ये, मी माझ्या रुमच्या बाहेर उभारते. मी खाली आले तर उगीच त्याबद्दल कोणाला तरी संशय यायचा. तू चौथ्या मजल्यावर ये मी तुला तेथेच भेटेन "

" तुमचे एकदम बरोबर आहे, काळजी तर घ्यावी लागेलच. मी नक्कीच येईन पाच मिनिटात तेथे. ठीक आहे ठेवतो मी "

तसा मी पायऱ्या चढून वर जाण्यास प्रारंभ केला, मी इतक्या वेगात पायऱ्या चढत होतो की, समजा कोणी बघितले असते तर तो म्हणालाच असता ' याच्या अंगात काय भूत शिरले आहे की काय, कशामुळे करतोय हा इतकी गडबड, एखादी पायरी चुकली तर पडेल हा तोंडावर '

चौथ्या मजल्यावर मी फक्त तीन मिनिटात पोहचलो, तेथे त्या दिसल्या नाहीत त्यामुळे जीव अगदी भांड्यात पडला. समोर एक वळण होते, ते पार करून तेथे बघावे असे वाटले म्हणून मी तिकडे गेलो, बघतो तर काय त्या त्यांच्या रूमबाहेर उभ्या होत्या. तेव्हा कोठे मला हायसं वाटलं. मला बघताच त्या छान अशा लाजल्या व दरवाजा उघडा ठेऊन पटकन आत पळाल्या. मी इकडे तिकडे कोणी आहे का याचा कानोसा घेतला, सर्वकाही सामसूम होते. एका रूमचा दरवाजा उघडा होता पण तेथूनही कोणाचा आवाज येत नव्हता. हे सर्व लक्षात येताच मी झटकन आत शिरलो व त्याच वेगात दरवाजा बंद करून घेतला.…. आत होतो फक्त त्या आणि मी… मी आणि फक्त माझी सखी….

समोरच त्या माझ्याकडे एकटक बघत, खट्याळ हास्य करत उभ्या होत्या. ते पाहून माझ्याही मनात कसतरी होऊ लागलं, लागलीच मी माझी पिशवी खाली ठेवली व त्यांच्याकडे झेप घेतली. त्यांना जोरात मिठी मारली व शेजारच्या कॉटवर लोळवले…. त्या खाली अन मी वर…… मी वर आणि त्या खाली….

ओठावर ओठ टेकले, चुंबन सुरू झालं…. डोळे झाकले गेले सर्वकाही निपचित पडलं होत, सुरु होतं ते फक्त रसपान… इकडे हाताने पण त्यांचे बॉल कुस्करायला सुरूवात केली होती. त्यावेळेस निघणारा तो त्यांचा मादक आवाज, शरीराचं शरीराशी होणारं घर्षण. मला आणखीनच पेटवत होत…

त्यांच्या गांडीचे गोळे कॉटच्या कडेवर येतील याची मी खात्री केली, तशी बुल्ल्याने पुच्चीवर धक्के देण्यास सुरुवात केली. खालच्या बाजूने कॉटचा कडकपणा व वरच्या बाजूने माझ्या बुल्ल्याचा ताठपणा, यामुळे त्यांना हलायला जागाच नव्हती. मी माझ धक्के देणं चालूच ठेवलं, त्यांची कपडे पुच्चीच्या चिरेत अडकली, मी माझं काम थांबवलं नव्हतं त्यामुळे ती तशीच आत जाऊ लागली.

" अरे जरा दमाण घे, तू इकडे दोन दिवस आहेस म्हटलं. आणि ते कपडे बघ आत चालले आहेत, ती जर आत अडकून बसली तर काहीतरी वेगळेच होऊन बसायचे रे "

" काही होत नाही, मला झवाचय. कालपासून वाट बघतोय "

असे म्हणत मी आणखीनच जोरात धक्के देण्यास सुरुवात केली. या राड्यात माझ्या उत्तेजितपणामुळे, माझे पाणी गळणार याची चाहूल मला लागली. तसा मी चटकन बुल्ला बाहेर काढला, मी असे का केले हे त्यांना लागलीच समजले म्हणून त्या बुल्ला चोखण्यास तयार झाल्या.

त्याला बाहेर काढल्या काढल्या त्यांनी तोंडात घेतले. मी पण जोर जोरात तोंडावर धक्के देण्यास सुरुवात केली ते पूर्ण पाणी गळेपर्यंत. आता मात्र माझ्या अंगातील अवसान नाहीसे झाल्यासारखे वाटू लागले व मी निपचित असा कॉटवर पडलो. त्या पण माझ्या शेजारी, माझ्या अंगावर हात टाकून शांतपणे पहुडल्या.

" काय रे, आज जरा जास्तच भाऊक होतास की… एवढ्या कसल्या भावना मनात दाबून ठेवल्या होत्या. बुल्ला हलवला नव्हतास की काय कालपासून "

" तसं नाही, काल कॉलेजमद्धे खूप काही ठरवून, मनात बरेच विचार करून आलो होतो मी. पण त्याचे रुपांतर आपल्या समागमात झाले नाही ना…. त्यामुळेच काळापासून माझा बुल्ला सारखी तुमची आठवण काढत होता… असं तुम्हाला एकांतात बघून झाला हो माझ्या भावनांचा विस्फोट "

माझी ती सांगण्याची पध्दत, ती ओढ बघून त्या खूप हसल्या.

" चल थोडा नाश्ता करून घेऊ या, म्हणजे रात्री जेवायला थोडा उशीर झाला तरी काही हरकत नाही. कारण आपल्याला खूप गप्पा मारायच्या आहेत "

तसे मी अंगावरचे नवीन कपडे काढून घरी घालायचे कपडे घातले, बाथरूममद्धे जाऊन फ्रेश होऊन आलो व नाश्ता करायला तयार झालो. तोपर्यंत त्यांनी सर्व तयारी करून ठेवली होती. आम्ही दोघांनी मिळून पोटभरून नाश्ता केला.

" तुम्ही नाश्ता खूप चांगला करता, तुम्हाला बहुतेक स्वयंपाक सुद्धा खूप चांगला येत असला पाहिजे "

" हो रे, माझ्या घरचं वातावरण हे खूप सुसंस्कृत आहे. घरातल्या प्रत्येकालाच सगळी कामं आली पाहिजेत, असा माझ्या आईचा मानस असतो. म्हणूनच आम्हाला सर्वकाही चांगले करता येते "

" चांगल्या सवयी आहेत या. आपल्याला सगळी कामं आली म्हणजे आपलं कोठेच अडत नाही. मला पण थोडेफार येतं "

अशाच काही गप्पा आम्ही थोडावेळ मारल्या. त्यानंतर मी लागलीच कॉट असलेल्या रूममद्धे निघून गेलो. त्यांनी थोडावेळ आवराआवर केली, तोपर्यंत मी त्यांची वाट बघत बसलो. त्या रूममद्धे येत आहेत याची चाहूल लागताच मी दरवाज्याकडे शांतपणे बघू लागलो…

त्या जसजशा माझ्याकडे खट्याळ नजरेने बघत येत होत्या, तसतशे मी माझे दोन्ही पाय फाकवले, भिंतीला रेलून बसलो. त्यांना त्यामद्धे येऊन बसण्याची मी सूचना केली, तशा त्या निमुटपणे तेथे येऊन बसल्या. त्या माझ्या शरीराकडे पाठ करून बसल्या होत्या. मी लागलीच त्यांचे दोन्ही हात हातात घेऊन त्यांच्या पोटावर ठेवले व त्यांना जोरात जेवढे जमेल तेवढे मागे ओढले. आता त्याचं शरीर माझ्या शरीराला पूर्णपणे चिकटलं होतं.

त्यांची पाठ माझ्या पोटावर विसावली, बुल्ला गांडीवर. दोघांचे बांधलेले हात मी तसेच वर घेतले ते त्यांच्या बॉलपर्यंत व जोरजोरात त्यांना कुस्करायला सुरुवात केली. माझा वेग जसा वाढत होता तसे त्यांनी त्यांच्या गांडीने बुल्ल्यावर दणके मारायला सुरुवात केली. काय घर्षण होत होते म्हणून सांगू , होणारी ती फिलिंग, होणारा तो आनंद अवर्णनीय होता.

माझ्या दोन्ही मांड्यांच्या मद्धे त्यांचा खालचा पूर्ण भाग मी घुसळत होतो. ते दोघांचे हात मी मुंगीच्या वेगाने हळू हळू खाली घेण्यास सुरुवात केली, हात जसा खाली येत होता तसं त्याचं ते मऊ मऊ शरीर माझ्या दणकट शरीरावर दाबलं जात होतं. तो मजल दरमजल करत जसा पुच्चीवर येऊन स्थिरावला तसा त्यांनी एक जोराचा हुंकार सोडला व अचानक वार झाल्यावर ज्याप्रमाणे आपली प्रतिक्रिया होते अगदी तसंच त्याचं शरीर माझ्या बुल्ल्यावर दाबलं. माझी काय अवस्था झाली होती म्हणून सांगू ….

माझा हात मी हळूच त्यांच्या पुच्चीवर फिरवायला सुरुवात केली, तेव्हातर त्यांचा बांधाच फुटला. तरीही मी घुसळणे चालूच ठेवले किंबहूना त्याचा वेगंच वाढविला. तदनंतर त्यांच्या पँटची नाडी थोडीशी ढिली केली, आत हात घालून चड्डी थोडीशी बाजूला केली व पुच्चीच्या चिरेवर अलगद अलगद हाताचं मोठं बोट खाली वर करण्यास सुरुवात केली. माझ्या वाढलेल्या वेगाबरोबर आता मात्र त्यांची अवस्था खराब होऊ लागली होती. त्यांचे हुंकार जास्तच जोराने दिले जात होते, पोट तर पूर्णपणे आत गेले होते, त्या त्यांचे अंग गडाबडा लोळल्या प्रमाणे माझ्या शरीरावर घासत होत्या. त्यांची ती अवस्था, मिळणारा तो दुर्मिळ आनंद पाहून त्या तर भयचकितच झाल्या. इतका आनंद फक्त स्पर्शाने मिळू शकतो हे मी त्यांना आगोदर सांगितले असते तर विश्वास बसला नसता. पण तेच जेव्हा मी करून दाखविले, त्या वेळेस त्या भयचकित होणारच ना…

" अरे नकोस रे इतकी परीक्षा घेऊ, नकोस आता सुखवाट बघायला लावू , झव रे पटकन. का इतका त्रास देतोय, घाल बुल्ला पुच्चीत आणि कर माझी आग एका क्षणात शांत. कितीही आनंद मिळाला तरी शेवटी स्पर्शसुख ते स्पर्शसुखच. बुल्ल्याच्या घर्षणाने होणारा पुच्चीमय आनंद निराळाच असतो रे… आता सगळं सोडं आणि घाल बुल्ला पुच्चीत…. घाल रे …. कर तृप्त मला… "

असं म्हणत त्यांनी एकाच झटक्यात त्यांची पँट, चड्डी खाली ओढली व आतुरतेने माझ्याकडे बघू लागल्या. मलापण आता वाट बघण्याची इच्छा नव्हती, तसं माझी चड्डी मी त्याच वेगात काढली. काय तो बुल्ला, इतका ताठ झाला होता की तो पोटाला चिकटू लागला.

त्याबरोबर मी त्यांना तसेच कॉटवर आडवे पाडले, त्यांची ती पुच्ची चिकने चम चम करत होती, लाट आली होती तेथे पाण्याची. तो ताठ झालेला बुल्ला पुच्चीच्या बोळावर ठेवला, तसा काहीही त्रास न होता तो आत शिरायला लागला. तो सहजतेने आत शिरला, मी लागलीच माझा वेग वाढवला.

" घ्या सांभाळा आता, सारखं घाल, घाल म्हणत होतात. घ्या तुमच्या पुच्चीत बुल्ला. बघा सगळ्या शिरा फुगवून कसा फुर फुर करतोय, कसा पचाक पचाक आवाज काढतोय "

माझ्या त्या आवेशाने, घर्षणामुळे मिळणाऱ्या आनंदाने त्यांची तर अशी अवस्था झाली होती की, त्या कॉटवरील गादीला गच्च धरून माझ्यापेक्षा जास्त वेगाने खालून धक्के मारत होत्या. त्यांचे बॉल खाली वर सारखे हलत होते, चेहरा ; पूर्ण अंग मात्र घामाने डबडबले होते. त्या इतक्या स्लिम होत्या की पुच्चीला एकदम घासून घर्षण होत होते. मस्त …. मस्त …. मस्तच होते त्यांचे सर्व……

तब्बल तेरा मिनिटे हा आमचा प्रपंच चालला होता, तेव्हा कोठे माझ्या पाण्याला वाट सापडली. तशी चाहूल लागताच मी तसे त्यांना डोळ्याने खुणावले. मग मात्र त्यांनी धक्के देणे थांबवून, माझ्या गांडीच्या गोळ्यांना हाताची घडी करून पकडले व तसेच जोरात खाली ओढले. मी पण सर्व थांबऊन खाली जोरात दाब देऊन त्यांच्या अंगावर पहुडलो. खाली जाताना काय आनंद मिळाला म्हणून सांगू , काय तो कडकपणा, काय ती गरमाई…. कस सांगू मी हे सर्व शब्दात… नाही येणार तो आनंद व्यक्त करता अथवा वाटून घेता.

खरं सांगायचं तर खाली येताना, बुल्ला पुच्चीत घालातानाचा तसेच आत घातल्यानंतर मिठी मारून तसंच त्यांच्या अंगावर पहुडण्याचा आनंद सर्वात जास्त होता.

आता माझा चिक बुल्ल्याच्या शेवटच्या टोकावर होता, तो पुच्चीत कधीही प्रवेश करू शकत होता. आणि ते झालंच…… तो तिकडे शिरला…… तसे माझ्या शरीराला गचके बसू लागले, वाटलं मी बाजूला पडेन की काय. पण तसे घडलेच नाही, कारण त्यांनी अगदी चाणाक्षपणे मला घट्ट मिठीत पकडले होते. नेमक्या वेळी त्यांनीच बाजी मारली होती. त्यांनाही लागली होती हो ओढ…… अशा अवर्णनीय आनंदाची.


" तनात होतीस तू ,
होतो मनात तुझ्याशी खेळतं ।

जेव्हा बघितले तुज एकटी,
मिठीत घेतले पळत पळत ॥ १ ॥


तुझी ती मिठीभेट,
स्मरून ठेवलीय गं मनी ।

पुच्चीत अडकलेला तो कपडा,
शोभत होता तुझ्या तनी ॥ २ ॥ "



माझा चिक जसजसा त्यांच्या पुच्चीत गळत होता, त्यांचा चेहरा आनंदाने ओसंडून वाहत होता, मला पण आयुष्यातील दुर्मिळ असं समाधान मिळालं होतं. त्यांनी ते रसरशीत ओठ माझ्या ओठावर टेकवले त्यामुळे पुच्ची व ओठ अशा दुहेरी आनंदामुळे दोघांचीही मन तृप्त झाली होती.

दोघेही त्याच अवस्थेत शांत रसपान करत कधी झोपलो हे समजलेच नाही, कारण अवर्णनीय आनंदाने दोघांचीही शरीर न्हाहून निघाली होती. माझा बुल्ला तसाच पुच्चीत होता, त्याला बाहेर काढायचे दोघेपण विसरून गेलो.

मला ज्यावेळेस जाग आली, मी एकटाच तेथे होतो. आजूबाजूला रुममद्धे बघितले तर त्या कोठेच दिसल्या नाहीत म्हणून मी माझी चड्डी अंगावर चढवली व तसाच बाहेर गेलो, तर त्या जेवण तयार करत होत्या, त्यांनी पूर्ण कपडे घातले होते. त्याचं जस माझ्याकडे लक्ष गेलं तसं त्यांनी एक गोड स्मित केलं. ते हास्य बघून झवण्याची इच्छा माझ्या मनात निर्माण झाली, तसा मी पुढे सरसावलो सुद्धा.

" अरे थांब, तुला काय करायचय ते माझ्या चांगलं लक्षात आलंय. पण जेवण तयार करताना नको, जेवण नेहमी देवाचं नाव घेऊन तयार करायचं असतं. पूर्ण रात्र त्यासाठी आपल्याला रिकामी आहेच की.

तू पटकन फ्रेश होऊन ये, अंगावर पूर्ण कपडे घाल. मी जेवायला तयार केलं आहे, आपण शांतपणे जेवण करून घेऊ या "

त्यांचे बरोबरंच होते. तसा मी माघारी फिरलो व आवरू लागलो, अंगावर पूर्ण कपडे घातले. लागलीच त्यांची जेवायला ये अशी हाक ऐकू आली, म्हणून मी त्यांच्याकडे गेलो. मस्त फोडणीचा भात, मोकळी बटाट्याची भाजी, गरम गरम चपात्या हे माझे आवडीचे पदार्थ पाहून माझ्या तोंडाला पाणी सुटले. मी पटकन जेवायला सुरुवात केली, तीन चार घासातच त्यांच्या हाताची करमत माझ्या लक्षात आली. त्या खूप चांगले जेवण तयार करतात हि गोष्ट मनात पक्की झाली. त्यांच्याकडे बघून बाहेरचा कोणताही माणूस ह्यांना स्वयंपाक येत नाही असाच म्हणाला असता, कारण त्यांची राहणीच इतकी उच्च होती. प्रत्यक्ष अनुभव घेतल्यानंतर सुद्धा ही गोष्ट त्यांना पटली नसती.

जेवण झाल्यानंतर रुममद्धेच आम्ही थोडा वेळ फिरलो, घड्याळ बघितले तर रात्रीचे दहा वाजले होते. मगा आम्ही बराच वेळ, तरी दोन तास, झोप घेतल्यामुळे आता झोप काही केल्या येत नव्हती. मग काय झाली गप्पा मारायला सुरुवात. त्यांच्या घरच्या, माझ्या घरच्या अशा काही गप्पा मारल्यानंतर मी मूळ मुद्द्याला हात घालायचे ठरवले व त्यांना विचारले,

" मी तुम्हाला एक गोष्ट विचारू का …. तुम्हाला त्याचा राग तर येणार नाही ना… तुमच्या खाजगी आयुष्यातील आहे म्हणून म्हणतोय "

" अरे विचार, काहीही विचार. तुझ्यात आणि माझ्यात काही खाजगी रहायला नको, सगळं काही खुलं झालं पाहिजे "

का कुणास ठाऊक ती गोष्ट विचारताना मनात उगीच भीती निर्माण झाली, त्यांना वाईट वाटेल असं वाटू लागलं. आणि मुख्य म्हणजे अशा प्रकारचा प्रश्न मी एका मुलीला प्रथमच विचारात होतो म्हणूनच. पण त्यांनी मला दिलेल्या धीरामुळे मी थोडासा बिनधास्त झालो.

" तुम्ही म्हणाला होतात कि, तुम्ही कोणाकडून तरी याआगोदर झवून घेतले आहे. तो अनुभव तुम्ही सांगतो म्हणाला होतात…. "

एवढंच बोलून मी शांत झालो व मान खाली घातली, वाटलं आता काही तरी होणार. त्या रागावणार, चिडणार, कारण इतका खाजगी प्रश्न त्यांना विचारणारा कदाचित मी एकटाच असेल. पण तसे काहीच घडले नाही, हे सर्व त्यांनी सहज घेतलं. तेव्हा कोठे मी सुटकेच निःश्वास टाकला.

" अरे बरं झालास तू आठवण केलीस, मी तुला ते सांगायचे विसरलेच होते. काय रे इतकी साधी गोष्ट विचारण्यास एवढ आढेवेढे का घेत होतास, तुझ्यापासून मी कधी काहीतरी लापाऊन ठेवले आहे का रे."........................................