Marathi sexi stori-मराठी स्टोरी

[raj..]

हेमा - भाग 1

या कथेची नायिका आहे हेमा. हेमा वय सुमारे १९ किम्वा २० वर्षे, नुकतीच वयात आलेली, दिसायला अतिशय सुम्दर,सुडौल बाम्धा,लाम्ब व मुलायम केस, का~म्लेजची टी.वाय.बी.का~म्म ची परी़आ सम्पलेली होती त्यामुळे सध्या घरीच होती. तिच्या घरी तिची आई, वडील, ती स्वता: व हेमाचा मोठा भाऊ असे चौघेजण रहात असत. तिची सर्वात मोठी बहिण गौरी, तिचे लग्न होऊन जवळ्पास सहा सात वर्षॆ झाली होती. तिला एक मुलगा होता हो सुमारे झाला चार साडेचार वर्षाचा असेल. गौरी जवळच्या गावातील एका शाळेमध्ये शिइका होती.गौरीच्या नव-याचे नाव होते प्रशाम्त, दिसायला अत्यम्त देखणा, कमावलेली शरीरयष्टी, उम्च रुबाबदार होता. तो मेक~म्निकल इम्जिनीयर होता व एका मल्टीन~म्शनल कम्पनीत म~म्नेजर होता.
हेमाला निरोप पाठविलास ना काल? गौरीने अम्थरुणावर पडल्या पडल्या प्रशाम्तल विचारले. एकदा साम्गितलयम ना पाठविला म्हणुन! अम्गात शर्ट घालताना प्रशाम्त वैतागाने म्हणाला.
तुंहाला बायकोची मुळी काळजीच नाही" एव्ह्ढ्याश्या बोलण्याने तिला धाप लागली, तिच्या निस्तेज चेहे-याकडे बघत तो म्हणाला " काळजी नसती तर एव्हढे औषध पाणी, सेवा चाकरी केली असती का? आता आ~म्फिस मध्ये गेल्यावर पुन्हा फोन करुन बघतो व हेमाला अर्जम्ट बोलावुन घेतॊ.
"तुमच्या एव्हढ्या रजा शिल्लक असताना ........."

फोन लागला नाही तर रजा टाकुन जातो. तिचे बोलणे अर्ध्यावरच तोडत तो तिला म्हणाला"आणि आता काहीतरी खाऊन घे काअण उपाशी पॊटी गोळ्या घेऊ नका असम डा~म्क्टराम्नी बजावुन साम्गितले आहे.
ठिक आहे मी कःइतरी खाउन मगच गोळ्या घेते, तुंही माझी काळजी करु नका, तुंही निघा आता कारण माझ्यामुळे आधीच तुंहाला ऊशीर झाला आहे व जाताना अभिला शाळेत सोडुन जा तो तयार होऊन अम्गणात खेळत असेल.
प्रशाम्त बम्गल्या बाहेर पडला व अभिला हाक मारली तसा तो धावत आला. प्रशाम्तने हिरो होम्डाला किक मारली,तसा अभि त्याच्या मागे सीटवर चढुन बसला, तो मागे बसताच त्याने गाडीला वेग दिला काही अणातच तॊ अभिच्या शाळेत पोचला, त्याने त्याला शाळेत सोडले व त्याची गाडी आ~म्फीसच्या दिशेने दौडु लागली.

वाटेत जाताना त्याला हुबेहुब हेमासारखी दिसणारी तरुणी दिसली, तोच बाम्धा, तेच लाम्ब केस, अगदी तिच्याच सारखम मटकत चालणम, त्याला वाटलम की कालचा निरोप मिळाल्यामुळे हेमाच आली की काय काय, म्हणुन त्याने गाडी थाम्बवुन मागे वळुन बघितले पण ती हेमा नसुन हुबेहुब हेमाशरखी दिसणरी दुसरीच कुणीतरी होती.
त्याने पुन्हा गाडीला वेग दिला, साधरण दहा बारा मिनिटाम्नी तो आ~म्फीसला पोहोचला, आ~म्फीसला येई पर्यम्त हेमा सारखी त्याच्या नजरेसमोर तरळत होती, तिची गौरवर्णी उम्च, सडसडीत पण कमनिय तनुलता, तिच्या गोलाकार चेहे-यावरील ते खट्याळ स्मित हास्य, तिचे काळेभोर मुगनयनी सुन्दर डोळे, गुलाबी चाफेकळी ओठ, ऎटबाज चालण, मोहक बोलण, तिच्या छातीवर नुकतीच उमललेली पण चटकन नजरेत येणारी ठसठशीत आंरफळ, तिचे नितळ पोट व कंअरेखालची कलीम्गडाची गोलाई, हेमाची पुर्ण बायोग्राफी त्याच्या नजरेसमोरुन तरळुन गेली.
प्रशाम्त आणि गौरीच्या लग्नाच्या वेळी हेमा खुप लहान म्हणजे साधारण ७वीत किम्वा ८वीत असेल, गौरीचे लग्नही अगदी २१व्या वर्षीच झाले होते त्यामूळे ती ही वयाने तशी मॊठी नव्हती. हेमाचम तिच्या ताईशी खुप चाम्गल जमत असे, दोघिम्ना एकमेकीशिवाय अगदि करमत नसे व आता ताइच्या लग्नानम्तर तर लाड करणार आणखीन एक माणुस तिचे भाउजी, त्यामुळेच दरवर्षी परीआ सम्पुन सुट्टी लागली की हेमा आपल्या ताईकडे सुट्टी घालवायला जात असे. प्रशाम्तचा स्वभावही अतिशय प्रेमळ व मनमिळवु असल्यामूळे हेमाची व त्याची चाम्गली गट्टी जमत असे. प्रशाम्तही तिच्याबरोबर लहान होऊन हेमाच्या खोड्‍या काढत असे. त्याची व हेमाची सारखी थट्टा मस्करी चालु असायची, कधी तिला चिमटे काढ तर कधी चापटीच मार, तरी कधी तिची वेणीच ऒढ. पण त्याम्च्या या सम्बम्धावर ना कधी गौरीने आएप घेतला वा तिच्या आईवडिलाम्नी. उलट असम म्हम्टल तरी वावगम ठरणार नाही की हेमा आपल्या घरापेआ तिच्या ताई व भाउजीम्कडे जास्त खुश असायची.

ईकडे गौरीचे आईवडिलही प्रशाम्तसारखा गुणी जावई मिळाला म्हणुन एकदम खुशीत हॊते व गौरी पण प्रशाम्त बरोबर सुखात होती. हेमालाही प्रशाम्त कधी परका वाटला नव्हता, तिला कुठलीही गोष्ट हवी लागली की बिनधास्त प्रशाम्तकडे मागत असे व प्रशाम्तही तिला कधी नाही म्हणत नसे.
आता हेमा वयात यायला लागली हॊती तरीही तिच्या प्रशम्त बरोबरच्या सम्बम्धामंअध्ये व वागण्यात काहीही बदल झालेला नव्हता. पण गेले कही दिवस गौरी कहितरी कारणानी सतत आजारी पडत असल्यामुळे तो ही उदास उदास होता त्यातच हेमाचा टवतवीत चेहरा त्याच्या समोर आला व त्याच्या मनात आज पहिल्याम्दाच तिच्या विषयी वेगळीच भावना उत्पन्न झाली व त्याच्या मनात विचार आला बायको असावी तर हेमा सारखीच.
आता त्याने फोन न करताच सरळ रजा घेऊन हेमाला आणायला तिच्या घरी जायचा व गाडीवरुन मागे बसवुन तिला आपलया घरी घेऊन जाय़चा निर्णय घेतला. त्याने मनात असा विचार केला की " सासुरवाडीला जाउन फार तर चार साडेचार तासात परत येता येईल व येताना हेमा सोबत असल्यांउळे प्रवासही कम्टाळवाणा होणार नाःई उलट आलीच तर मजाच येईल.
मनात आलेल्या विचाराची त्याने लगेच अमंअलबजावणी करायच ठरवल. आ~म्फीस मध्ये पोचल्यावर त्याने लगेच रजेचा अर्ज दिला, तो स्वता:च म~म्नेजर असल्यामुळे त्याला सुट्टी नाकारण्याच्या प्रश्नच नव्हता. साधरण दहा पम्धरा मिनीटात तो दोर चार महत्वाची कामे ःआतावेगळी करुन बाहेर पडला.
जवळच्या पेट्रोल पम्पावर जाऊन त्याने गाडीची टाकी फुल केली व डोळ्यावर गा~म्गल चढवुन सासुरवाडीच्या दिशेने निघाला, सम्पुर्ण रस्ताभर त्याला हेमाच्या शिवाय दुसरा कुठलाही विचार त्याच्या मनात आला नाही. कारण गौरी गेली पम्धरा वीस दिवस टा~म्यफाइडने आजारी होती, त्यामुळे शरीर सुख तर सोडाच, पण त्याला गौरीला साधे मिठीत घेता आले नव्हते वा साधे एक चुम्बन घेता आले नव्हते.
या उलट घआतील सगळी काम आ~म्फीस साम्भाळुन त्यालाच करायला लागत होती, सुरुवातीला आठदहा दिवस त्याला काहीच वाटलम नाही पण नम्तर त्याला हे सगळ जड जाऊ लागलम व त्याचे आईवडिलही लाम्ब कोकणात रहात असल्यामुळे त्याम्नाही बोलावता येण्या सारखम नव्हतम.
शेवटी गौरीनेच त्याला सुचवलम की हेमाची परीआ आता झाली असेल तर तिलाच निरोप पाठवुन बोलावुन घ्या,म्हणजे तुंहाला किमान घराकडे तरी ल़अ द्यायला लागणार नाही, दुस-याच दिवशी त्याने आपल्या सासुरवाडीला निरोप पाठवला होता पण त्याला हे माहीत नव्हते की निरॊप त्याम्ना मिळाला की नाही? त्याम्नम्तर त्याने पुन्हा त्याम्च्या शेजारी फोन करुन कळवलम होतम पण त्याम्च्या कडुन काहीच उत्तर आलम नव्हतम.
मात्र ज्या दिवसापासुन गौरीने त्याला हेमाला बोलावण्यासाठी साम्गितले तेम्व्हा तिच्या विचाराने त्याची कामभावना जागुत झाली होती व त्यादिवसापासुन त्याला नीट झोपही लागली नव्हती. त्याने विचार केला की हेमाच्या सहवासात कामाग्नीचा एकतर आपल्याला विसर तरी पडेल किम्वा तिच्याकडुन कौल मिळाला तर त्याला शाम्त तरी करता येईल.
साधरण दोन अडीच तासाच्या रपेटीनम्तर बाराच्या वाजण्याच्या सुमाराला तॊ सासुरवाडीला पोचला. पण आज तो मधल्या वेळी व मधल्य़ा वारी जात असल्यामुळे सासुबाई व हेमा याम्च्याव्यतिरिक्त या वेळेला घरात कॊणीच भेटणार नाहीत याचा अम्दाज त्याला होता. बाहेरचा दरवाजा उघडाच होता त्यामुळे तो डायरेक्ट घरात शिरला, पण बाहेरच्या खोलीत सामसुम होती, म्हणुन तो तसाच हेमाला षोधत शोधत स्वयम्पाक घरात शिरला तर त्याच्या सासुबाई जेवण बनवताना त्याला दिसल्या, मात्र हेमा कुठेःई दिसत नव्हती. त्याच्या मनात शम्केची पाल चुकचुकली व विचार आला आपण आज अगदी सुट्टी टाकुन हेमाला न्यायला आलॊ पण ही बया कूठे बाःएर तर गेली नसेल? तसम असेल तर आपली फेरी फुकट जाणार म्हणुन तो जरा नाराज झाला.
त्याने सासुबाईना हाक मारली तेम्व्हा त्यानी वळुन बघितले तर प्रशाम्त समोर ऊभा होता. त्याच्य़ा सासुबाईम्नी त्याला विचारले "जावईबापु तुंहि कधी आलात? आणि गौरीची तब्येत कशी आहे? तुमची खुप धावपळ चालु असेल ना? त्यावर प्रशाम्तने पूढे होऊन त्याम्ना वाकुन नमस्कार व म्हणाला "तिची तब्येत आता बरी आहे पण तिला विकनेस खुप आला आहे, व डा~म्क्टराम्नी तिला वीस पम्चवीस दिवस पुर्ण विश्राम्ती घ्यायला साम्गितली आहे व मला आ~म्फिस साम्भाळुन गौरी व आभि दोघाम्चेही तसेच घरातले सगळीच काम पण करावी लागतात.
मी दोन तीन वेळा निरोप पाठवला होता तो मिळाला की नाही का? शेवटी मी म्हम्टलम की आपणच जाव व तुमची काही हरकत नसेल तर हेमाला घेउनच जावम?
त्यावर त्या म्हणाल्या की " आहो आत्ताच एका तासापुर्वी तुमचा निरोप मिळाला, आंही हेमाला उद्या पाठवणारच होतो पण आता तुंही तिला न्यायला आलाच आहात तर तिला घेउन जा आमची काहीःई हरकत नाही.
त्याअर तो म्हणाला"पण हेंआ आहे कुठे? ंई आल्यापासुन ती दिसलीच नाहीये?
त्यावर त्या म्हणाल्या" आहॊ ती काय मागे कपडे धुते आहे! पण तुंही काय घेणार आधी चहा कि सरबत की डायरेक्ट जेवायलच बसणार?
प्रशाम्त म्हणाला"जेवण तयार असेल तर जेवायलच वाढा, आता चहा का~म्फी नकॊ.
त्यावर त्या म्हणाल्या "तुंही पण हात पाय धुऊन घ्या मी लगेचा तुंहाला जेवायला वाढते व येताना हेमाला पण जेवायला बोलवा म्हणजे तुमचम दोघाम्चही पान एकदमच आढते"
तॊ हातपाय़ धुवायच्या निमित्ताने घराच्या मागील दारी गेला तिकडे हेमा खाली मान घालुन कपडे धुण्यात दम्ग होती, प्रशाम्त आलेला तिला माहितच नव्ह्ता.

[raj..]

तिने अम्गात पिवळ्या रम्गाचा झिअम्झिरीत गाउन घातला होता तो भिजु नये म्हणुन तिने तो माड्‍याम्पर्यम्त वर घेतला होता, त्यामुळे तिच्या गो-यापान माम्ड्‍या उघड्‍या पडल्या होत्या व पाण्य़ाने भिजल्यामुळे उन्हात चकाकत होत्या व गाउन ओला झाल्याने अम्गाला चिकटला होता, ती तोम्डाने कसलम तरी गाणम गुणगूणत हॊती व त्या लयीतच अगदी मन लावुन कपड्‍याम्ना ब्रश माअत होती, त्यामुळे तिची छाती तिच्या हाताच्या मागेपुढे होण्याबरोबर वरखाली हलत होती व खाली वाकल्य़ामुळे तिचे अर्धे स्तन बाहेर डोकावत होते व तिच्या स्तनाम्च्या मधली दरी स्पष्ट दिसत होती. तिचे ते अर्धे उघडे व भिजलेले मोहक रुप एक टक लावुन प्रशाम्त वेड्‍यासारखा बघत होता आणि ती तिलाही आपल्या कपड्‍याम्चे भान नव्हते. तो काही अण तिच्या कडे तसाच बघत राहिला कारण तिला अशा अवस्थेत तो प्रथमच बघत होता व तिला शेवटच बघीतल्याला साधारण एक वर्षाचा काळ मध्ये लोटला होता. व या वर्षभरात तिच्या शरीरात बरेच बदल झालेले त्याला जाणवले.

ती आता जास्तच आकर्षक व सुम्दर दिसायला लागली होती, काही वेळाने तो भानावर आला. तो हळुच तिच्या मागे जाउन उभा राहिला व त्याने ंआगुन तिच्या दोन्ही डोळ्याम्वर आपल हात ठेवले, त्याबरोबर हेमाने एकदं दचकली व तिने आपल्य़ा हातातील ब्र्श खाली टाकला, आपले हात त्याच्या हाताम्वर ठेवत मागे वळायचा प्रयत्न करु लागली व रागानेच ती म्हणाली "कोण आहे कामाच्या वेळेला मस्करी करतयम?"
तिने त्याम्चा हात आपल्या हाताम्नी खाली ऒढला व मागे वळुन बघीतले. त्याला बघताच ती नेहेमी प्रमाणे एकदम त्याला बिलगली व म्हणाली"" अय़्य़ा प्रशाम्त भाउजी तुंही? किती घाबरले मी? तुंही कधी आलात? आणि हे काय लहान मुलाम्सारखे पाठीमागुन येउन डोळे झाकुन घेतलेत?". आता प्रशाम्तनेही आपले हात तिच्या पाठीवर आणले व तिला आणखीन आपल्या जवळ ऒढली व म्हणाला " हा काय आत्ताच आलॊ, पाम्च मिनीटम झाली" व तिला आणखीन आपल्या जवळ ऒढत होता तसे तिचे भरगच्च स्तन त्याच्या छातीत रुतत होते. हेमालाही आज त्याच्या वागण्यातला वेगळेपणा जाणवला व ती त्याच्या मिठीतुन सुटायचा प्रयत्न करू लागली, तशी त्याने आपली मिठी आणखीनच घट्ट केली, कारण आज प्रशाम्त काही वेगळ्य़ाच मुड मध्ये ःओता व आपणहुन चालुन आलेली सम्धी आज तरी तो सोडणार नव्हता. एव्हड्‍यात हेमा त्याला म्हणाली" भाउजी सोडाना, आजु बाजुचे लोक बघतील ना आणि मी पुर्ण भिजलेली आहे, माझ्य़ा मूळे तुंही पण भिजाल व वर मलाच दोष द्याल".
त्यावर प्रशाम्तने आपली मीठी सैल केली पण तिला सॊडली नाही व तिला म्हणाला" भिजलॊ तर भिजलो, त्यात एव्हढ काय! पण तु कुठे अशी रोज रोज भेटतेस? आणि हेमा बाई परिआ झाली की नाःई? कसे काय गेले पेपर? अभ्यास वगैरे केला होता की नाही". हेमा त्याच्या मिठीतुन सुटायचा प्रयत्न करत त्याला म्हणाली "हॊ", पण हे काय हो भाउजी मला बाई काय़ म्हणताय? ंई काय बाई आहे? आणि सोडाना मला आता किती वेळ धरुन ठेवलय मला असचम?
त्यावर त्याने तिला आपल्या जवळ ऒढली व तिला म्हणाला" अगम तुझ्या सारख्या सुम्दर सालीने अशाप्रकारे मिठी घेऊन स्वागत केल्यावर तिला असम्च सोडणारा मुर्खच असला पाहीजे व त्याने आजुबाजुला कॊणीही बघत नाःई याची खात्री करत तिच्या गालाचा एक किस घेतला. तशी ती एकदंअ लाजली व सुटण्यासाठी धडपड करु लागली तशी त्याने लगेचच तिला सोडली, ती बाजुला झाल्यानम्तर त्याच्या असम लआत आलम की आपला शर्ट थोडासा भिजलाय ते म्हणून त्याने तिच्याकडे पाहीलम तर तिचा गाउन जवळपास पुर्ण ओला झालेला होता व त्यामुळे तॊ तिच्या अम्गाला चिकटला होता व त्यामुळे तिची गुलाबी रम्गाची ब्रा तिच्या पिवळ्या गाउन मधुन ऊठुन दिसत होती. तिच्या शरीरात झालेले बदल आता चाम्गलेच लअणीय होते, तो तिला निरखून बघत होता, इतक्यात हेमा त्याला विचारले "ताईची तब्येत कशी आहे?"
तिच्या बोलण्याकडे त्याचे लअच नव्हते, तो तिचे ते अर्धे उघडे व भिजलेले मोहक रुप देहभान विसरुन बघतच राहिला.
त्याने काहीच उत्तर दिले नाही हे पाहुन तीने वळुन त्याचा चेहे-याकडे बघितले तर त्याची नजर आपल्या छातीवर खिळली आहे हे तिच्या लआत आले, तशी तिने लाजुन ंआन खाली घातली व त्याला गदागदा हलवत विचारले "भाउजी ल़ कुठे आहे तुंअचे ? मला असे पहिल्याम्दाच बघीतल्या सारखे काय बघताय टक लावुन? मी तुंहाला काय विचाअते आहे?
तिच्या हलवण्याने तो शुध्दिवर आला त्याने तिला म्हणाला"हेमा केव्हढी मॊठी झालीस गम तु व किती सुम्दर दिसायला लागलीस गम तु एका वर्षात? काय लग्न बिग्न ठरवलयम की काय आंहाला न कळवताच?
त्यावर ति म्हणाली" काहितरुच तुमचम भाउजी!! हे काय हो भाऊजी आल्या आल्या तुमची सुरवात झाली का थट्टा करायला आणि मी काय विचारते आहे या कडे तुमचे ल़अच नाःई?
त्यावर तॊ म्हणाला काय म्हणालीस तु? त्यावर तिने व पुन्हा तिने तेच प्र्श्न त्याला विचारले.
त्यावर तो म्हणाला " तुझ्या ताईची तब्येत बरी नहिये म्हणुन तर तुला न्यायला आलोय, चल तयार हो पटकन! आपल्याला जेवुन लगेच निघायच आहे. इतक्यात तिच्या आईची हाक तिला ऎकायला आली "हेमा कपडे जसे आहेत तसेच राहुन दे मी धुवेन नम्तर, तु जेवुन तुझी तयारी करुन घे! त्याबरोबर तिने कपडे धुवायचे तसेच टाकले व ती दोघ एकमेकाम्ची थट्टा मस्करी करत घरात शिरली. प्रशाम्त मात्र आल्यापासुन जेवण होइपर्यम्त जेम्व्हा जेम्व्हा सम्धी मिळेल तेम्व्हा तेम्व्हा तिला वरपासुन खाल पर्यम्त न्याहाळत होता, मध्येच चोरुन तिच्या भरग्गच छातीकडे बघत होता. जेअण झाल्यावर सासुबाई राहिलेले कपडे धुवाय़ला बाहेर गेल्या व हेमा तिच्या रूं मध्ये जाउन जाण्य़ासाठी ब~म्ग भरायला लागली व प्रशाम्त हा~म्लमध्ये पपेर वाचत बसला होता. त्याने पेपर चॆह-यासमोर धरला होता पण त्याचे लअ आज पेपर मध्ये नव्हते. मगाशी हेमाला पाहील्या पासुन त्याच्या डोळ्यासमोरुन ती हटतचम नव्हती, मागच्या वेळी ती दिवाळीच्या सुट्टीत त्याम्च्याकडे आली होती तेम्व्हा व आताची हेमा याम्च्यात खुप फरक झाला होता. बराच वेळ तो तिचा विचार करत होता. बराच एळ झाला तरी हेमा अजुन तयार होऊन बाहेर कशी येत नाही म्हणुन तिला बघण्यासाठी तो उठला


साधरण अर्धा पाउण तास झाला तरीपण हेमा अजुन कशी बाहेर येत नाही म्हणुन तो तिला बोलावण्यासाठी तिच्य़ा रूम मध्ये कडे निघाला पण तिच्या रुमच्या जवळ येताच त्याला तिच्या रुमचा दरवाजा उघडाच होता फक्त पडदा आड केलेला होता, म्हणुन त्याने पडदा थोडासा बाजुला करुन तॊ आत मध्ये डोकावला, मात्र आतील द्रुश्य बघुन तो तेथेच थाम्बला, आत मध्ये हेमा आपल्या लाम्बसडक केसाम्ची वेणी घालत होती,(ती अजुन मगाचच्या ओल्या गाऊन वरच होती त्यामुळे त्याच्या मनात विचार आला कि हि अजुन गाउनवरच आहे त्यामुळे आपल्याला कपडे बदलायचा सीन बघायला मिळेल) पण इतक्यात त्याच्या मनात त्याला सासुबाईम्चा विचार आला, म्हणुन त्याने घराच्या मागे जाउन बघितले तर सासुबाई कपडे धुण्यात मग्न होत्या, रस्ता क्लियर आहे हे बघुन तॊ पुन्हा पडद्यामागे येऊन उभा राहिला व पडदा थोडा बाजुला करुन पुन्हा आतमध्ये बघु लागला.

[raj..]

वेणी घालून झाल्यावर तिने चेहे-याला व मानेला पफने पावडर लावली व कपाळावर टिकली लावली वा आपल्या गुलाबी ओठाम्वर लाल रम्गाची हलकी लिपस्टीक फिरवली. आता तिने आपले कपडे बदलायला सुरवात केली. आपला गाउनची छातीसमोरील बटणे एक एक करुन काढुन टाकली, इकडे प्रशाम्तच्या छातीत धडधडु लागलॆ, त्याची एक नजर घराच्या मागे सासुबाईम्च्यावर होती काअण त्या चुकून आत आल्या असत्या व त्याला या अवस्थेत पाःईले असते तर त्याची लाज जाणार होती, बाहेरुन त्या येत नाहीयेत याची त्याने खात्री करुन घेतली व तो पुन्हा आतमध्ये डोकवुन पाहु लागला, हेमाने आता आपला गाउन आपले हात वर करुन काढुन टाकला, तिच्या अम्गावर आता परकर (पेटीकोट) व वर स्तनाम्ना झाकणारी गुलाबी रम्गाची ब्रा होती. तिची ब्रा फक्त निप्पल्स झाकण्या पुरतीच असावी किम्वा तिची ब्रा एक तर जुन्या मापाची असावी असे प्रशाम्तला जाणवले कारण ज्या प्रकारे तिचे स्तन बाहेर डॊकावत होते व ब्रा तिच्या स्तनाम्वर एकदम घट्ट चिकटली होती व त्यातुन तिचे अर्धे अधिक स्तन बाहेर डोकावत होते. तरीही हेमाचे स्तन पुर्वी बघीतल्या पे़आ [कपड्‍याम्वरुनच]आता ब-यापैकी ंओठे झालेले त्याला जाणवले व ब्रा मध्ये करकच्च आवळल्यामुळे ते एकमेकाम्ना घट्ट बिलगले होते व त्यामधली चीर ठळकपणे उठुन दिसत होती.
तिकदे हेमा आपल्याच नादात होती व आता तिने आपल्या ब्रा चा हुक काढाण्यासाठी आपला उजवा हात पाठी मागे नेला व ती हुक सोडवायचा प्रयत्न करु लागली पण मिनीटभर प्रयत्न केल्यावरही तिला हूक सोडवता आला नाही म्हणुन तिने आपला दुसरा हातही मागे व ब्रा काढयची धडपड करु लागली,
दोनःइ हात पाठी नेल्यामूळे तिची छाती एकदम पुढे आली, इकडे प्रशाम्तचा लवडा चाम्गलाच कडक ःओऊन आता त्याच्या प~म्टमध्ये उड्‍या मारायला लागला होता, त्याने वरुनच मायेने ःआत फिरवुन त्याने त्याला शाम्त करायचा प्रयत्न केला, आपले डोळे फाडुन आतमध्ये बघू लागला, तिने दोन्हि ःआताम्नी प्रयत्न करुनःई ब्रा चा हुक निघाला नाही तेम्व्हा प्रशाम्तला एकदा वाटले की आपण जाउन तिची मदत करावी पण आपण आपल्या घरी नसुन आपल्या सासुरवाडीला आहोत याची जाणीव झाल्यावर ह्तॊ चुपचाप तिकडेच उभा राहीला त्याने व आपल्या प~म्टवरुनच लवड्‍याला दाबुन त्याला बसवायचा प्रयत्न करत पुन्हा एकदा परत बाहेरच्या दाराकडे बघुन आपली सासु येत नाही याची खात्री करुन घेतली व तो पुन्हा आत डोकावुन बघु लागला. हेमाने शेवटी आपले हात खाम्द्‍यावर पुढॆ आणले, बहुतेक आपला ःउक सोडायाचा नाद तिने सोडला असावा. शेवटचा उपाय म्हणुन तिने आपले दोन्ही हात खाम्द्‍यावर आणुन खाम्द्‍यावरुन ब्रा चे पट्टे खाली सरकवले व आपल्या दम्डावरुन खाली ओढुन हातातुन बाहेर काढुन टाकले व आपले हात मॊकळे केले.
ब्रा हातातुन जरी मोकळी झाली असली तरी तिच्या छातीवर तशीच रुतुन बसलेली होती, तिने आता आपले हात आपल्या स्तनावर ठेवले व ब्रा खाली सरकवली व तिचे गोरेपान स्तन मोकळे हॊउन ताठच्या ताठ उभे राहीले, आता तिने ब्रा सरकवत आपल्या पोटाशी आणली व तिला मागुन पुढे फिरवली, त्यामुळे तिच्या ब्रा चा हुक आता पुढच्या बाजुला पोटावर आला व ब्राचे कप्स मागच्या बाजुला गेले, आता तिने अगदी सहजतेने ब्रा चा हुक काढला व ब्रा पण काढुन गाउन वर फेकली व आरश्यात बघत आपले रसरशीत स्तन गॊम्जारु लागली. नम्तर तिने पावडरचम पफ उचलून आपल्या काखेत व स्तनाम्च्या मधुन फिरवुन पावडर लावली. तिचे गोरेपान व सुम्दर स्तन त्यावरील चेरीकलरची निप्पल बघुन त्याच्या प~म्टमध्ये पुन्हा जोरात गडबड व्हायला लागली.
तिने लगेचच आपल्या परकराची नाडी सोडली तसा परकर सरकन तो तिच्या पायाशी जावुन पडला, आत मध्ये तिने गुलाबी रम्गाची बितभर निकर घातली, त्या निकरशिवाय तिच्या अम्गावर काहीही कपडा नव्हाता, तिच्या गो-यापान माम्ड्‍याकडे बघताना प्रशाम्तला वाटले असेच आतमध्ये घुसावे व हेमाला आपल्या मिठीत घेउन करकच्च आवळावे.
पण त्याने परिस्थितीचा विचार केला व तो पुढची गम्मत बघु लागला, त्याला आत ती निकरपण काढते का याची उत्सुकता लागली होती. पण त्याला फार वेळ वाट बघावी लागली नाही. तिने आपले हत आपल्या कमरेवर ठेवून आपल्या दोन्हि हाताम्चे अम्गठे निकरमध्ये सरकवले व निकरचे इल~म्स्टीक ताणुन हळु हळू निकरही खाली सरकवू लागली, तिची निकरही थॊडिशी भिजलेली असल्यामूळे पटकन खाली सरकत नव्हती व अगदी चॊळांऒळा झाली होती, शेवटी एक एक दोन्ही हातानी ताणुन सरकवत खालपर्यम्त आणली व एक एक पाय उचलत तिने निकर पायातुन काढुन टाकली व खाली वाकून गाऊन व परकर उचलुन बेडवर ठेवला. ती खाली वाकल्यामुळे तिचे स्तन झाडाला लगडलेल्या आम्ब्याम्सारखे त्याला वाटले, आता हेमा पुर्ण नागडी झाली होती, त्यामूळे त्याला तिच्या कमरेपासुन खाली घाट उतरत जाणारा काळ्य़ा रम्गाचा व जाम्घेत जाऊन अदुश्य होणारा हायवे सारखा मुलायम केसाम्चा रस्ता दिसला. तॊ हायवॆ तिच्या गो-यापान, लुसलुशीत, मुलायं पण कापुस दाबुन भरलेल्या लोडासारख्या तिच्या माम्ड्‍याम्च्यामध्ये जाउन अद्रुश्य होत होता व त्यावरील यॊनीपाकळ्याम्चा पुसट्सा डिव्हायडरही त्याला दिसला.
आता मात्र त्याल राहवल नाही व हेमा पुर्ण नग्न असल्याने फारसा प्रतीकार ही करू शकणार नाही याचा विचार करुन तॊ पडदा बाजुला सारत तो तसाच तिला ःआका मारायचम नाटक करत (हेमा, ए हेमा चल आटप लवकर किती एळ लावतेस) म्हणत आत शिरला. हेमाला प्रशाम्त आपल्याला पडद्यामागुन बघतोय याची जराही कल्पना नव्हती, ती बिचारी एकतर भाऊजीम्बरोबर बाईकवरुन ताईकडे जायचम या खुशीमध्ये होती व इतक्यात प्रशाम्त आत शिरलेला पाहुन हेमा एकदाम गाम्गरुन गेली, तिला आपन अगोदर काय करावे हेच सुचत नव्हते, ईकडे अम्गावर एकही कपडा नव्हता तिला आगोदर काय करावे हेच सुचेना व इकडे प्रशाम्त ़अणा ़अणाला पुढे येताना तिला दिसत होता, तिने घाईघाईने आपला गाउन उचलला व त्याने आपले उघडे अम्ग झाकायचा निष्फळ प्रयत्न करु लागली. तिला त्याला बाहेर जा असम साम्गायचा सुचलम नही व प्रशाम्त तर जाणुन बुजुन आत घुसला होता त्यामुळे तिच्या साम्गण्यावरुन तो सहजासहजी बाहेर जाणार नव्हता.
तिने घाईघाईत गाउन जसा मिळेल त्या स्थितीत खाली कमरेभोवती गुम्डाळाला पण त्यामुळे तिचे हापुसच्या आम्ब्या सारखे टणक स्तन उघडे पडले होते ते तिच्या घाबरण्यामूळॆ वर खाली होत होते, तीने आपले दोन्ही हात छातीवर आणले व आपली छाती आपल्या हाताम्नी झाकुन घ्यायचा प्रयत्न करत त्याच्या कडे पाठ करुन वळाली.आपल्या हाताम्नी झाकुन घ्यायचा प्रयत्न करत होती.
" हे काय हेमा मी तुझी बाहेर इतका वेळ वेड्‍यासारखी वाट बघतोय आणि तु अजून कपडेही घातले नाहीस, असम म्हणत प्रशाम्त एकदम तिच्या जवळ जाउन पोचला व तिला या अवस्थेत बघुन तिला म्हणाला"वावऽऽ, सुरेखऽऽ, अप्रतीमऽऽऽ, ब्युटिफुलऽऽऽ, लाजवाब" किती सुम्दर दिसतेस हेमा तु अशी, अगम हेमा मी आल्यावर अशी पाठ का वळवलीस? ती पाठमोरी वळल्यामुळे तिची पुर्ण ऊघडी पाठ त्याला दिसत होती व तिने घाईघाइमध्ये गाउन आपल्या अम्गाभोवती नुसताच गुम्डाळला होता त्यातुन तिच्ये गोरेपान अर्धे ऊघडे कुल्ले त्याला दिसत होते
त्यावर मागे वळुन लटक्य़ा रागाने त्याला म्हणाली "हे काय हो भाऊजी मी कपडे बदलते आहे हे दिसतय ना तुंहाला? तरी तुंही आत का आलात? तुंही प्लीज बाहेर जा मी कपडे बदलुन येते पाच मिनिटात"
त्यावर तॊ म्हणाला" मला वाटल एव्हाना तुझे कपडे बदलून झाले असतील व आपल्याला निघायलाही उशीर होत होता म्हणून मी तुला बोलावण्यासाठी आलो होतॊ मला काय माहीत तु अजुन कपडे बदललेले सा~म्री घातलेलेच नाहीस ते?
हेमा त्याला म्हणाली" तुंही लवकर बाहेर जा ना प्लीज मला खुप लाज वाटतेयम "
त्यावर तो तिला म्हणाला" हेमा आता नाहीतरी मी तुला असम बघीतलम्च आःए तर मला तुझ्या कमनीय सुम्दर देहाला एकदा पुर्ण पणे डोळे भरुन बघु तर दे?
त्यावर ःएमा लाडिक स्वआत त्याला म्हणाली" किती चावट्पणा करता हो भाउजी, आई पण य़ॆइल इतक्यात, तुंही बाहेर जा ना लवकर"
त्यावर तॊ म्हणाला" हे बघ ंई तुझ्याकडे दुसरी कसलीही मागणी करणार नाही, तु किती सुम्दर आहेस ते मला पहायचयम.
" किती वेडेपणा करता हॊऽऽ".
" आता माझ्याकडे तोम्ड करुन वळतेसम का मीच वळवुन बघू" असम म्हणून त्याने तिच्या उघड्‍या पाठीवर आपला हात ठेवला"
तसम एक ती पाउल पुढे सरकली व म्हणाली" ताईला समजलम म्हणजे?"
" तुझ्य़ा ताईला कसम समजेल? आपल्या दोघाम्शिवाय कोणाला काही कळणार नाःई व एकदाच माझ्या कडे तोम्ड करुन वळून उभी रहा मी एकदा डोळे भरुन बघतॊ व बाहेर निघुन जातॊ, चलम लवकर उशीर होतॊय?" तॊ.
"तुंही नक्की काही चावटपणा करणार नाःई ना?" ती.
"नाःई" तो.
"माझा विशआस नाही तुमच्यावर" ती.
"तुझी शप्पथ घेतॊ पाहिजे तर?" तॊ.